Τάξη του 1970






Καλωσορίζουμε τους συμμαθητές και φίλους που έρχονται στη σελίδα μας γιά να θυμηθούμε στιγμές απ' τα καλύτερά μας χρόνια, να συγκινηθούμε να γελάσουμε, να ξαναζήσουμε το χρόνο που έφυγε, να επικοινωνήσουμε...
καλώς ήρθατε λοιπόν

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Απρίλης 67, η πρώτη μας γνωριμία με το "πουλί"...

6 σχόλια:

  1. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΑΧΙΛΛΕΑ ΤΟΝ ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟ ΣΗΜΕΡΑ 24/04/2012

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κωνσταντίνε, πάντα οι ευχές από φιλους είναι ότι το καλύτερο.Και άλλοι Φίλοι καλοί μου ευχήθηκαν σήμερα και σας ευχαριστώ όλους.Αν θυμηθείτε θα δεχτώ πάλι τις ευχές σας στις 15 Μάη, του Αγίου Αχιλείου πολυούχου της Λάρισας, που έχω τη γιορτή μου. Οφείλω διπλό κέρασμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στα εορτολόγια που χρησιμοποιούνται στο διαδίκτυο και στην τηλεόραση,εμφανίζεται η 24 Απριλίου ως ημέρα που γιορτάζω. Έκανα μια έρευνα αλλά δεν βρήκα πληροφορίες για σχετικό άγιο. Στη λίμνη Πρέσπα,στο νησάκι,υπάρχει το μισογκρεμισμένο εκκλησάκι του αγίου Αχιλλείου όπου το καλοκαίρι δίνονται συναυλίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του Βραβείου
    Νόμπελ Λογοτεχνίας, 11 Δεκεμβρίου 1963
    “Ἀνήκω σὲ µία χώρα µικρή.
    Ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι στὴ Μεσόγειο, ποὺ δὲν ἔχει ἄλλο ἀγαθὸ παρὰ τὸν
    ἀγώνα τοῦ λαοῦ, τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου.
    Εἶναι µικρὸς ὁ τόπος µας, ἀλλὰ ἡ παράδοσή του εἶναι τεράστια καὶ τὸ
    πράγµα ποὺ τὴ χαρακτηρίζει εἶναι ὅτι µᾶς παραδόθηκε χωρὶς διακοπή.
    Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν ἔπαψε ποτὲ της νὰ µιλιέται. Δέχτηκε τὶς
    ἀλλοιώσεις ποὺ δέχεται καθετὶ ζωντανό, ἀλλὰ δὲν παρουσιάζει κανένα
    χάσµα.
    Ἄλλο χαρακτηριστικὸ αὐτῆς τῆς παράδοσης εἶναι ἡ ἀγάπη της γιὰ τὴν
    ἀνθρωπιά, κανόνας της εἶναι ἡ δικαιοσύνη.
    Στὴν ἀρχαία τραγωδία, τὴν ὀργανωµένη µὲ τόση ἀκρίβεια, ὁ ἄνθρωπος ποὺ
    ξεπερνᾶ τὸ µέτρο, πρέπει νὰ τιµωρηθεῖ ἀπὸ τὶς Ἐρινύες.
    Ὅσο γιὰ µένα συγκινοῦµαι παρατηρώντας πὼς ἡ συνείδηση τῆς δικαιοσύνης
    εἶχε τόσο πολὺ διαποτίσει τὴν ἑλληνικὴ ψυχή, ὥστε νὰ γίνει κανόνας τοῦ
    φυσικοῦ κόσµου.
    Καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς διδασκάλους µου, τῶν ἀρχῶν τοῦ περασµένου αἰώνα,
    γράφει: «… θὰ χαθοῦµε γιατί ἀδικήσαµε …».
    Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἦταν ἀγράµµατος. Εἶχε µάθει νὰ γράφει στὰ τριάντα
    πέντε χρόνια τῆς ἡλικίας του. Ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα τῶν ἡµερῶν µας, ἡ
    προφορικὴ παράδοση πηγαίνει µακριὰ στὰ περασµένα ὅσο καὶ ἡ γραπτή. Τὸ
    ἴδιο καὶ ἡ ποίηση.............................................

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ , ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ , ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΥΠΕΦΕΡΕ ΤΟΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΥΡΡΑΝΟΥΣ ΤΟΥ , ΚΙ ΟΣΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ , ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ.

    Ε ΛΟΙΠΟΝ ΟΧΙ, ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ , ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΟΙ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΩΝΑΣ ΧΩΡΙΣ ΘΥΣΙΕΣ ΚΙ ΟΤΙ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΠΗΓΑΝ ΧΑΜΕΝΕΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ
    ΚΑΙ ΦΥΛΑΜΕ ΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟ ( ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ ) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ .. ΟΥΑΙ ΤΟΙΣ ΑΡΓΕΙΟΙΣ.!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κωστής Παλαμάς «Δειλοί και σκληροί στίχοι» (1928)

    « Δὲν ἔχεις, Ὄλυμπε, θεούς, μηδὲ λεβέντες ἡ Ὄσσα,
    ραγιάδες ἔχεις, μάννα γῆ, σκυφτοὺς γιὰ τὸ χαράτσι,
    κούφιοι καὶ ὀκνοὶ καταφρονοῦν τὴ θεία τραχιά σου γλώσσα,
    τῶν Εὐρωπαίων περίγελα καὶ τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι.
    Καὶ δημοκόποι Κλέωνες καὶ λογοκόποι Ζωίλοι,
    καὶ Μαμμωνᾶδες βάρβαροι, καὶ χαῦνοι λεβαντίνοι.
    λύκοι, ὦ κοπάδια, οἱ πιστικοὶ καὶ ψωριασμένοι οἱ σκύλοι
    κι οἱ χαροκόποι ἀδιάντροποι καὶ πόρνη ἡ Ρωμιοσύνη!»

    ΑπάντησηΔιαγραφή