Ίσως διαβαστεί ως εγωιστικό, αλλά ανήκω σε εκείνη την ομάδα των
ανθρώπων που ΔΕΝ ψήφισαν ποτέ τα κόμματα που έφταιξαν για την σημερινή
κατάσταση.
ΔΕΝ διορίστηκα με μέσο, ΔΕΝ διεπλάκην με την εξουσία, ΔΕΝ
έχτισα αυθαίρετο, ΔΕΝ λαδώθηκα για οτιδήποτε, ΔΕΝ έπαιξα στο χρηματιστήριο, ΔΕΝ
απέκτησα εξουσία και χρήματα αξιοποιώντας ξένες πλάτες, ΔΕΝ έβγαλα μαύρο χρήμα,
ΔΕΝ, ΔΕΝ, ΔΕΝ….
Είμαι άγιος; Όχι!
Αξιοπρεπής; Iσως…
Τόσα χρόνια ζούσα και εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, στο
περιθώριο παρατηρώντας το πάρτυ που χόρευε η χώρα.
ΔΕΝ λυπάμαι για την κρίση, γιατί αυτή η κρίση μετρά τόσα
χρόνια όσα και ο Homo sapiens.
Κρίνω πως η κρίση είναι πρωτίστως πολιτισμική και εξ αυτού πολιτική, οικονομική,
περιβαλλοντική και κοινωνική. Προσπαθώ να δω την κρίση ως ευκαιρία, δηλαδή ως γνώμη,
εκτίμηση, αποτίμηση, επιλογή, προτίμηση, δοκιμή δεξιότητας ή δύναμης, άμιλλα,
αγώνα, έκβαση, αποτέλεσμα, λύση μιας υπόθεσης.
Για ένα πράγμα λυπάμαι μόνο. Θα την πληρώσουν, όπως πάντα
στην ιστορία, αυτοί που δεν φταίνε.
Καλή ψήφο.
Ευ. Σπινθάκης
Συνιστώ θερμώς την ανάγνωση του Θουκυδίδη που μιλά για μια
ανάλογη περίοδο στην ιστορία της αρχαίας Αθήνας.