Αδέλφια, για τις Άγιες αυτές Μέρες και την καινούργια Χρονιά εύχομαι με τη σειρά μου να μας λατρεύουν κατ' αρχάς τα πέντε πανέμορφα κορίτσια που τα λένε ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και ΤΥΧΗ και να αφήνουν το έκτο, που το λένε ΕΥΤΥΧΙΑ, να μας δένει ολοκληρωτικά και για πάντα.
Αλήθεια πόσους σκοπέλους και ύφαλους δεν περάσαμε στη ζωή μέχρι σήμερα, απλά γιατί είχαμε για πιλότο κάποιο απ' τα παραπάνω κορίτσια η καμιά φορά και όλα μαζί!
Και μιας και είναι Δεκέμβρης, θυμήθηκα μια δικιά μου περιπέτεια, ένα Δεκέμβρη μέσα στο Βισκαϊκό Κόλπο (ανάμεσα Γαλλία και Ισπανία) ταξιδεύοντας με 12 μποφόρ και 17 μέτρα κύμα! Ταξίδι ουσιαστικά μιάς μέρας με κανονικές συνθήκες, που πήγε να γίνει ο υγρός μας τάφος, κρατώντας μας σχεδόν στο ίδιο σημείο για έντεκα ολόκληρες μέρες. Γύρω μας, ο χαμός. Το "Andros Patria" κόπηκε στη μέση και χάθηκαν όλοι εκτός απ' τον α' μηχανικό και τον λοστρόμο. Ένα ολοκαίνουργιο νορβηγέζικο γεμάτο containers χάθηκε αύτανδρο, εφτά ψαράδικα εξαφανίστηκαν, κι εμείς με τον "Cavo Grosso" φορτωμένο με 20.000 τόνους ζάχαρη, να πολεμάμε με τα θεριά της Φύσης προχωρώντας, λόγω των συνθηκών, με την «υπερηχητική» ταχύτητα των 2,5 μιλίων την ημέρα!!!
Όταν ο Θεός και τα « πέντε κορίτσια» μας έβγαλαν κάποια στιγμή από αυτή την κόλαση, τότε κατάλαβα τι εστί βερίκοκο ! Διάβασα μέσα στις έντεκα αυτές μέρες, τις βιβλιοθήκες όλου του κόσμου και γκρέμισα το χρήμα και τον υλισμό στη θέση που για μένα τους αξίζει.
Η υπερένταση αυτής της μάχης, η χαρά του να νοιώθεις ζωντανός μετά από όλο αυτό και ο έρωτας για τη θάλασσα, μ' έκαναν να γράψω αμέσως μετά τα παρακάτω, μέσα σ' ένα μισάωρο, πάνω σ' ένα ανοιγμένο χαρτόκουτο από τσιγάρα :
M/V CAVO GROSSOS
Αγριος Δεκέμβρης στον Βισκαϊκό
Μετά τον ήλιο, είσαι η πρώτη
λένε πως γέννησες τη Ζωή.
Έχεις βυζάξει όλη τη νιότη
Του γερο ναύτη από παιδί.
Ανοίγεις Πόρτες για Μεγαλεία
και κλείνεις σπίτια σ' ένα λεπτό.
Τα πείσματά σου είν' άραγες Θεία
για καπριτσώνεσαι σα θηλυκό?
Γεμίζω γλύκα σαν σε κοιτάζω
στη λάγνα ηρεμία σου τη μαγικιά
και ξομολόγο γυρεύω νά 'βρω
σαν τα μπουρίνια σου έχεις κακιά!
Μπας με τα κάλλη σου μ' έχεις μαγέψει
σαν οπτασία ονειρική?
Μήπως μονάχη σου το 'χεις διαλέξει
κι έγινες μοίρα μου, βιός, φυλακή?
Πες μου βρε Θάλασσα, τι μού 'χεις κάνει
και λειώνω μέσα σου τόσον καιρό?
Δέκα φουρτούνες πληρώνω ο δόλιος
Για μιας μπουνάτσας σου το θησαυρό!
Το αφιερώνω σε όλους τους θαλασσινούς, στο blog μας και βέβαια και στα « έξι κορίτσια μας» !!!
Κώστας Παπαγιαννίδης
Καπετανιο
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλοσοφεις ποιητικα και ανυπομονω και να το ακουσω τραγουδι
Ετυχε και εγω γυρω στα σαραντα μου να γινω για λιγο καιρο ναυτικος σαν και σενα και να δω μέγα κυμάτα στο καναδα
καταλαβα τι ειναι φοβος και τι ειναι να δουλευεις για εβδομάδες η μήνες στον Αγριο καιρο μέ το πεμπτο κοριτσι
και την Παναγια σαν αποκουμπι
Μόνο εκείνοι που ήρθαν αντιμέτωποι με τα μεγάλα κύματα γνωρίζουν και εκτιμούν τα κορίτσια κι ας είναι έξι. Καπετάν Κώστα χρόνια πολλά και καλή χρονιά..
ΑπάντησηΔιαγραφήTα έξι κορίτσια του Έκτου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαπετάν-Mόνε, μας έκανες να βουρκώσουμε πάλι. Τη θυμόμαστε την εποχή που κοβόντουσαν στα δυο τα βαπόρια. Είχε μπαρκάρει και μέλος της οικογένειάς μου τότε και μας είχε πάει η ψυχή στην Κούλουρη, για όλους εσάς που ταξιδεύατε.
Χρόνια Πολλά!
καπετανιε μολις το ανοιξα και μου σηκωθηκε η τριχα.ξερεις τι θαθελα καπετανιε.να γερασω και να μου λες ιστοριες και μετα κοντα στο τζακι με την φισαρμονικα σου να παιζει να σε καμαρωνω.και ετσι να με παιρνει ο υπνος.χρονια σου πολλα.στην αμοργο η την θασο.η οπου αλλου ανταμωνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Άγριες συνθήκες διαβίωσης στη σημερινή Ελλάδα",
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε Κώστα.Ούτε καν 2,5 μίλια την ημέρα προς τα εμπρός. Όλοι μας ναυτικοί στο σκαρί που το λένε "ΕΛΛΑΣ" ή "ITALIA" για το Θοδωρή.Η Μεσόγειος έχει αγριέψει και οι καπετάνιοι μας είναι για ποταμόπλοια. Ας είναι μαζί μας το πρώτο κορίτσι για να χαρούμε τα κάλλη των υπόλοιπων. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ Κώστα και σε όλους τους φίλους.
Με τετοια σχόλια να σ' ακουμπάνε στην καρδιά, νιώθεις πως το καράβι του Έκτου ΔΕΝ ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΕΙ ΠΟΤΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά.
...καλο ταξειδι , Κωστακη μας .....δεν θα εισαι ποτε μονος , καλη ανταμωση !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Andros Patria ήταν καπετάνιος ο Γεώργιος Σαρρής. Είχε έναν αδερφό ο οποίος ήταν κι αυτός καπετάνιος σε άλλο πλοίο. Μήπως γνωρίζει κανείς πώς λεγόταν το πλοίο; Ήταν μαζί με τον πατέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή