Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, είμαι ΠΑΟ.
Δεν ξέρω πως έγινα
ΠΑΟ, δεν θυμάμαι. Ίσως η παρέα μου έτυχε να είναι παναθηναϊκή και εγώ ασφαλώς
είχα ανάγκη να ανήκω σε μια ομάδα.
ΠΑΟ λοιπόν. Θυμάμαι τον Πανάκη, τον Λουκανίδη, τον Τουμπέλη,
τον Βουτσαρά εκεί στις αρχές του ’60. Αργότερα μεγαλώνοντας πήγαινα τακτικά στη
Λεωφόρο με αποκορύφωμα την εποποιία του Γουέμπλευ το 1970-71.
Με το τέλος της
δικτατορίας το 1974 άρχισα να απομακρύνομαι από τα γήπεδα και το ενδιαφέρον μου
για τα ποδοσφαιρικά μειώθηκε. Το θεώρησα και εγώ ένα ακόμη «όπιο του λαού».
Έτσι τριγύριζα σε άλλες ομάδες, πολιτικές, κομματικές, φυσιολατρικές,
γκομενικές κλπ. Άλλαξα κόμματα, άλλαξα ιδεολογίες, άλλαξα γκόμενες από τότε,
ένα μόνο δεν άλλαξα. Παρέμεινα ΠΑΟ έστω και από μακριά. Μπορεί να μην πήγαινα
πια στο γήπεδο, να μην ενδιαφερόμουν για τα πρωταθλήματα, ποτέ όμως δεν είπα
ότι δεν είμαι ΠΑΟ. Πάντα έπιανα τον εαυτό μου να κοιτάζω τις αθλητικές φυλλάδες
ή να βλέπω τα γκολ του ΠΑΟ στις αθλητικές ειδήσεις.
Αυτά ως προχτές.
Από τη στιγμή που διάβασα τις φωνές των
ΑΕΚτζήδων ότι είναι εδώ και 90 χρόνια πρόσφυγες κάτι άλλαξε. Περιέργως
αισθάνομαι και εγώ το ίδιο. Πρόσφυγας, όχι μόνο 90 χρόνια όμως. Γνωρίζω ότι ο
άνθρωπος, Homo sapiens, αυτό το φοβερό δίποδο ζώο ήταν πάντα πρόσφυγας, πάντα μετακινούμενος.Κι έτσι αποφάσισα να αλλάξω ομάδα. Έγινα ΑΕΚ. Ιδού μια ευκαιρία για πολλούς, σε μια εποχή που όλα αλλάζουν να αλλάξουν και ομάδα. Και
ποια είναι η καλύτερη ομάδα σήμερα; Όχι αυτή που παίρνει τίτλους και πρωταθλήματα.
Μα αυτή που οι φίλοι της δηλώνουν πρόσφυγες.
Όπως πρόσφυγες,δηλαδή περαστικοί από αυτό τον πλανήτη είμαστε όλοι μας.
Ευάγγελος Σπινθάκης
Αγαπημένε μου Βαγγέλη, εγώ ξεκίνησα από Παο αλλά όταν κατάλαβα τον εαυτό μου έγινα Πανιώνιος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να έχω καμιά απολύτως οικογενειακή ή άλλη σχέση με τη Μ.Ασία, αποφάσισα να στηρίξω ένα πραγματικά προσφυγικό σωματείο και μάλιστα κοντά στη γειτονιά μας. Και λέω «πραγματικά προσφυγικό» γιατί ο Πανιώνιος, μαζί με τον Απόλλωνα, ιδρύθηκαν στη Σμύρνη κι έφεραν τη «σφραγίδα» τους στην Ελλάδα το 1922. Δεν φτιάχτηκαν δηλαδή στην Ελλάδα από πρόσφυγες. Είχαν ήδη ιδρυθεί εκεί, στις όχθες της Ιωνίας, πολύ πριν την καταστροφή. Ο Πανιώνιος μάλιστα που γεννήθηκε το 1890 (λίγο πριν από τον ανταγωνιστικό του Απόλλωνα – 1891), είναι ο παλαιότερος Ελληνικός σύλλογος και για αυτό κι έχει το προσωνύμιο "Ιστορικός". Σύγκρινε τώρα τα 90 χρόνια της Αεκ, με τα 123 χρόνια του Ιστορικού.
Η Αεκ, ο Παοκ κλπ είναι προσφυγικά σωματεία όσο περίπου και ο Ολυμπιακός, αν σκεφτείς ότι το 1920 ο Πειραιάς είχε μόλις 20.000 κατοίκους και το 1924, ξαφνικά έγινε 200 χιλ. Άλλωστε η Αεκ, με εξαίρεση τα τελευταία χρόνια, ανήκε στο μισητό κατεστημένο του ελληνικού ποδοσφαίρου (ΠΟΚ), με κλοπές παικτών (Νεστορίδης, Μαύρος κ.α.) από τον Πανιώνιο, με εύνοιες διαιτησίας στη Νέα Σμύρνη, με τον τύπο και τη τηλεόραση να την υποστηρίζει κ.ο.κ. και για αυτό δεν νιώθω καμία απολύτως συμπάθεια για τα σημερινά της χάλια. Σήμερα βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης διότι έκανε αθέμιτο ανταγωνισμό στις άλλες ομάδες αγοράζοντας καλούς παίκτες κλπ. και πλέον χρωστάει σε όποιον μιλάει ελληνικά. Μάλιστα ακόμη και τώρα έχει στις τάξεις της ξένο προπονητή κι αλλοδαπούς ποδοσφαιριστές, που ένας Θεός ξέρει πώς πληρώνονται και ποιος κανονισμός της ΕΠΟ τους επιτρέπει να αγωνίζονται. Πάλι δηλαδή κάνει αθέμιτο ανταγωνισμό στις ομάδες που θέλουν να σωθούν.
Έγινα Πανιώνιος λοιπόν γιατί ήταν πάντα στην απέξω, πάντα ριγμένος και πάντα καταπιεσμένος και παρόλα αυτά, αυτή η ομάδα στέκεται 123 χρόνια, έχει πέντε χιλιάδες πιτσιρίκια να αθλούνται αντί να γυρνάνε στους δρόμους και βγάζει πάντα καλούς ποδοσφαιριστές χωρίς να αγοράζει έτοιμους, κυρίως επιθετικούς, δηλαδή τους δημιουργούς της χαράς! Ας θυμηθούμε μόνο 3 ονόματα: Σαραβάκος, Αναστόπουλος, Μαύρος. Τι θα ήταν οι 3 του ΠΟΚ χωρίς αυτoύς τους μεγάλους γκολτζήδες; Μια από γιουβέτσι θα ήταν.
Άλλωστε όπως λες κι εσύ, δεν χρειάζονται τίτλοι και πρωταθλήματα για να συμπαθείς μια ομάδα. Τα δυο κυπελλάκια του Πανιωνίου αξίζουν όσο όλα τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα του Κατεστημένου γιατί είναι πεντακάθαρα κι αντρίκια! Πόσοι άλλοι φίλαθλοι μπορούν να πουν το ίδιο για τις δικές τους ομάδες;
Τέλος, μια και μίλησες για την εποχή που απομακρύνθηκες από το ποδόσφαιρο, ο Πανιώνιος είχε το κατεξοχήν πιο πολιτικοποιημένο κοινό. Ας θυμηθούμε ένα μικρό σλόγκαν της εποχής εκείνης: «Αν είσαι άντρας έξυπνος, αν είσαι και ωραίος, τότε είσαι Πανιώνιος κι ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος». Ήταν βλέπεις κι αυτά τα χρώματα της ομάδας, το βαθύ κόκκινο (το αίμα της Σμύρνης) με το μπλε της ελληνικής θάλασσας και τους συνειρμούς που έφερναν με τα χρώματα του ΚΚΕεσ.
Επιμένεις λοιπόν ακόμη για Αεκ;
Θα σου πω κλείνοντας και μια ιστορία που άκουσα από παλιούς Σμυρνιούς. Ο Πανιώνιος ήταν άρχοντας στη Σμύρνη. Με τη γηπεδάρα του, με τους πρωταθλητές του, με τα απογευματινά γκαλά στην καλή κοινωνία της πόλης, με τον εθνομάρτυρα Χρυσόστομο επίτιμο πρόεδρο κλπ. Το 1906, η ομάδα ποδοσφαίρου του Πανιωνίου έκανε μια επίσκεψη στη μητέρα πατρίδα κι έπαιξε ένα φιλικό με την Εθνική Ελλάδας στο «ποδηλατοδρόμιο» των Ολυμπιακών του 1896, που αργότερα έγινε γήπεδο ποδοσφαίρου κι ονομάστηκε Στ.Καραϊσκάκη. Έπαιξε λοιπόν το φιλικό και κέρδισε 3-1. Το φύλλο αυτού του αγώνα υπάρχει σήμερα στο μουσείο του Πανιωνίου. Στην εθνική Ελλάδας όμως δεν συμμετείχαν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και της Αεκ, στο παιχνίδι αυτό. Ο λόγος; Δεν είχαν ακόμη ιδρυθεί τότε οι ομάδες αυτές!
Σε φιλώ
/σρ
Σωτήρη σε ευχαριστώ για την απάντηση. Πρέπει να πω ότι έχεις δίκιο τώρα που το σκέφτομαι. Πήγαινα και εγώ στον Πανιώνιο εκεί γύρω στο 79 για να δω τον μουστάκια (Αναστόπουλο). Ο Πανιώνιος είναι πράγματι αυτό που λές. Καιρός λοιπόν να εγκαταλείψουμε τις ομάδες του ΠΟΚ...
ΑπάντησηΔιαγραφή