Θα μπορούσε να ήταν quiz απ' αυτά που αρέσκονται να ανεβάζουν οι συνεργάτες των διαφόρων blogs με περίεργους τίτλους όπως “έκτο 1970” κλπ, κλπ. Όμως δεν είναι. Η είσοδος στο προαύλιο ήταν στον κατήφορο της Πυθέου και την έκλεινε η σιδερένια τετράφυλλη; πόρτα που συνήθως είχε ανοιχτό το ένα φύλλο. Η είσοδος αυτή ήταν κοινή γιά όλους τους μαθητές ακόμη και τους απουσιολόγους, και τους σημαιοφόρους, παρότι οι ιδιότητες αυτές κατά κανόνα συνέπιπταν στο ίδιο πρόσωπο. Έτσι λοιπόν τα πρωινά ή τα απογεύματα το ανοιγμένο, ένα, φύλλο της σιδερένιας πόρτας που θα μπορούσε υπό όρους να είναι πόρτα φυλακής την διαχείριση της οποίας είχε ο Μήτσος, και ενίοτε η Μήτσαινα, (Ασημακόπουλος θαρρώ λεγόταν) αποτελούσε την πρόσβαση στο προαύλιο του σχολείου μας.
Υστερα την κλείδωναν, κι όσοι αργούσαν πήδαγαν την κάτω μάντρα..
Η καλή η είσοδος από τη Ζεύξιδος με τα μαρμάρινα αρχοντικά σκαλοπάτια και την βαριά πύλη χρησιμοποιείτο από τους αγαπημένους μας καθηγητές προκειμένου να μπαίνουν στο γραφείο τους και από κει όπου το καθήκον τους έστελνε.
Ηρακλειδείς της κοινής μας πόρτας ήταν ο Γιώργος ο Κωστής κι ο Μάκης ο Κοψίδης.
Ο πρώτος τα πρωινά και ιδιαίτερα το πρωϊνό της δευτέρας κρατώντας την Αθλητική Ηχώ ανοιγμένη, πλήρως ενημερωμένος για τα τελεσθέντα αθλητικά της προηγουμένης, περίμενε το Μάκη ο οποίος κραδαίνοντας το Φως των σπορ έπαιρνε θέση απέναντι του ώστε να αρχίσει η ανταλλαγή απόψεων με άκρως τεκμηριωμένες θέσεις και εξαιρετικούς σχολιασμούς του τύπου «καραγκιόζηδες», «πουλημένοι» και άλλα παρόμοια.
Οι υπόλοιποι εκόντες άκοντες παίρναμε θέση στη διαμάχη άλλοι εντονότερα άλλοι πιο χαλαρά κι οι Πανιώνιοι συνήθως γελούσαν με όλους. Θα μου πεις βέβαια οι Πανιώνιοι τι να πουν αφού μόλις έσωναν την παρτίδα άρχιζαν στο δεύτερο γύρο τα καλαμπούρια τα γνωστά χάνοντας ακόμη και τα πιο απίθανα ματς, κι έτσι όχι μόνο δεν ήταν αξιόπιστοι αντίπαλοι ούτε και τους έπαιρνε κανείς στα σοβαρά στις διαμάχες της εισόδου στο προαύλιο, αλλά όλοι γελούσαν με τα καμώματα της ομάδας τους.
Μέχρι που τέλειωσε και η έκτη οι δυό τους συνέχιζαν χωρίς σταματημό την πρωινή τους αντιπαράθεση.
(αναδημοσίευση από το ektoproavlio)
Τον Μάκη τον βρήκαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα βρούμε και τον Κωστή και να στήσουμε αθλητικό ντιμπέιτ, να γίνει της μουρλής!
Διαιτητής στο ντιμπέιτ ο D.D.
Στα πρωινά ματς έπαιζε με φανατισμό κι "Χάρος" ως βαμμένος Ολυμπιακός και βρίζοντας σαν γνήσιος οπαδός..
ΑπάντησηΔιαγραφήναι ναι απο εκεινη την εισοδο .τις περισσοτερες φορες πηγαιναμε νωρις ,χανονται αυτα τα ματς?μιση ωρα ποιο μπροστα.ο κωστης ειχε ενα τροπο προκλητικο ηρεμο και πεταγε και κανενα μαλακα.δεν μαλωνε ποτε ομως σε εκνευριζε.ο μακης ταπαιρνε ευκολα .σεκεινη την πορτα περασα εξι χρονια.τρομερο μια ιστορια ολοκληρη.θυμαμαι τωρα που περιμεναμε τον γκαγκα απο μακρυα εκανε μια κινηση με το δεξι χερι στο στομα και οταν πλησιαζε ελεγε μπουθ μπουθ.ηταν το συνθημα για οργανωμενη κοπανα.αλλωτε παλι περιμενα τον χαρο να γραψω τις ασκησεις και πηγαινα παλι νωρις.ιστοριες πολλες αναμνησεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή