Μάιος μήνας 41 χρόνια πριν παίδες ετοιμαζόμασταν για τα τελευταία εξαμηνιαία διαγωνίσματα της ζωής μας. Τι εγώ φοβόμουν θα περάσω αρχαία και θρησκευτικά (άκου ρε να δεις φοβόμουνα μην τυχόν και με αφήσει θρησκευτικά μεταξιταστεο. Πήγα στο σπίτι του Δογανη, θυμαμαι ακόμα πολύ καλά την μητέρα του μια γυναίκα ψηλή και ξερακιανή με την νησιώτικη περηφάνια χαραγμένη στο πρόσωπο της, να διαβάσουμε μαζί αρχαία ελληνικά. Αν ήταν ποτέ δυνατόν εγώ τελείως άσχετος και αυτός το μόνο που ήξερε ήταν όταν έβλεπε μια δοτική στο κείμενο να λέει αυτή είναι δοτική της αιτίας λες και ήξερε και καμία άλλη. Την άλλη μέρα μπαίνουμε στην τάξη για το διαγώνισμα η Καραγιωργη με βάζει σε ένα θρανίο δίπλα από την έδρα με την πλάτη γυρισμένη στον τοίχο και την φάτσα μου απέναντι από την δική σας. Και μετά στην τελευταία μας συνάντηση τον Γενάρη ο Γιώργος μου είπε και το ωραίο ότι η Καραγιωργη είχε μια συμπάθεια μαζί μου, άντε γύρευε. Ευτυχώς επιτηρητής ο Κορώνης. Απέναντι μου στα πρώτα θρανία είχα Κουνενη, Μουτσιο και δεν θυμάμαι άλλους. Πρέπει να τους κοίταζα με βλέμμα παρά πολύ παρακλητικό μου λέγανε με το στόμα τους και χωρίς να βγαίνει φωνή όλη την σύνταξη της φράσης που είχαμε ποιο το υποκείμενο ποιο το αντικείμενο μου τα είπαν όλα ήταν εκεί μέσα και μια δοτική και όπως με είχε μάθει ο Δογανης η δοτική ήταν πάντα της αιτίας. Είχα μάθει παπαγαλία όλη την μετάφραση των κειμένων που είχαμε κάνει εκείνο το χρόνο. Δεν έγραψα τίποτα άλλο κατέθεσα την κόλα μου και πήγα σπίτι μου ήπια ένα ποτήρι νερού γεμάτο ούζο και το έριξα στον ύπνο ότι έμελλε να γίνει ας γινόταν θυμάμαι ότι το μόνο που έλεγα ήταν δεν πάνε να γ......ν όλα αν είναι να με αφήσουν ας με αφήσουν.
Θ.Δικόνιμος-Μακρής
Θόδωρε και σένα σε συμπαθούσε η Καραγιώργη, τι γίνετε εδώ ρε σεις, και τον Ηλία και το Μούτσιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε έτσι που πάμε μην συνεχίζετε τις αποκαλύψεις γιατί θα έχουμε εκπλήξεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάτι άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε σεις εκτός από εμάνα υπήρχε κανένας άλλος που να ήταν στα μαχαίρια με την Καραγιώργη;
Ο Μώτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Δογανης
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν μερες καθωμουν και σκεπτομουνα τον καθενα σας και αυτο που εκανε ο καθενας απο εμας στην ζωη του. Λοιπον αυτο που ο καθενας μας καταντησε στην ζωη του του τεριαζε ο μονος που ακομα δεν μπορω να το χονεψω ειναι ο Αποστολης μας χειρουργος, γιατρος ναι, αλλα να κωβει και να ραβει να πεταει σπληνες εντερα και συκωτια να βαζει αλλα καινουργια να γεμιζει αιματα μετα να πηγαινει να καθεται στην Συρο και να τρωει κολοχτυπες πραγματικα δεν το περιμενα. Οταν ειμασταν σχολειο ηταν ενα παιδι ησυχο που κανενας δεν τον φωβωταν τωρα τι να σας πω κοιταζω τα χερια του και με πιανει διαρεια. Σιγουρα ειναι ωραιο πραγμα να εχεις φιλο ενα χειρουργο γιατι μεσα σου λες αν συμβει κατι ξερω που να παω αλλα μεταξυ μας δεν μπορω να καταλαβω πως διαολο τουρθε να γινει χειρουργος βεβαια καποιος στην ζωη πρεπει να κανει και αυτο αλλα ηταν αναγκη να το κανει ο Αποστολης μας. Ετσι στα λεω Αποστολη εμεις ολλοι σε αγαπαμε πολυ μαλιστα μπωρουμε να κανουμε και αλλιως αν πεσουμε στα χερια σου και δεν λεμε οτι σε αγαπαμε αλλοιμονο μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός των άλλων κάνει και ωραίο κοκορέτσι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σας αγαπάω Θοδωρή μου όλους και νοιώθω ότι ξαναβρήκα την πραγματική μου παρέα, Οσο γιά το επάγγελμα ας όψεται ο Κορώνης κι η Καραγιώργη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν βγήκαν τα αποτελέσματα των εισαγωγικών και πήγαμε στο σχολείο στη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου όπως μέχρι τότε συνηθιζόταν, με το τέλος της γιορτής ανεβήκαμε στο γραφείο των καθηγητών για τα απαραίτητα. Την ημέρα εκείνη μονοπώλησα το ενδιαφέρον των καθηγητών ξέρεις γιατί; επειδή φαινόμουν σαν μαθητής της τρίτης γυμνασίου, και σε μερικούς φαινόταν σχεδόν ασύμβατη η εικόνα μου με την εικόνα ενός γιατρού. Αργησα πολύ να ταιράξω το έξω μου με την πραγματικότητα με πολλά πολλά ευτράπελα στη πορεία αυτή. Κατά τ΄άλλα το τραγούδι λέει εμείς γι αλλού κινήσαμε, κι αλλού η ζωή μας πήγε!!
Σας αγαπώ και σας νοιάζομαι όλους, φίλε μου..
Και εγω και ολλοι εμεις σε αγαπαμε Αποστολη αλλα αν δεν πειραζει ο ενας τον αλλον τοτε δεν θαμαστε η Εκτη Πρακτικου του 1970 ας οψονται πραγματι ολλοιτους η ταξη μας πετυχε στην ζωη μηδενος εξαιρουμενου και ειμαστε και αγαπημενοι εδω και σχεδον μισο αιωνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως το είπε ο Απόστολος
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=o4326RVQSQ8
Αν και από όλο το τραγούδι μας ταιριάζουν μόνον τα λόγια "εμείς γι αλλού κινήσαμε, κι αλλού η ζωή μας πάει" γιατί είμαστε πάντα αισιόδοξοι
Στα πλαίσια της κουβέντας προτείνω να γίνει σύνθημα του Blog το τραγούδι των Pink Floyd "Have a cigar" και κυρίως οι στίχοι
ΑπάντησηΔιαγραφήYou're gonna go far,
You're gonna fly high,
You're never gonna die,
You're gonna make it, if you try;
They're gonna love you.
που ταιριάζουν σε όλους τους Π70!!
Και για όσους δεν ξέρουν το κομμάτι
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=jBabSV_LOKQ
Θοδωρή μου δεν υπάρχει περίπτωση να με πειράξει κάτι που θα πουν ή θα γράψουν οι συμμαθητές μου. Εχω το Γιώργο να τσαντίζεται με όλα. Αλλωστε τα χρόνια εκείνα διεκδικούσα το ρόλο του πειραχτηριού..
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέγε και σχολίασε ότι θες, πάντα θα είμαστε Π70!!
καλημέρα σας,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγνώμη που παρεμβαίνω στην συζήτησή σας.
Καταρχήν συγχαρητήρια για το blog σας , είναι πολύ όμορφο και γλυκό.
Όλα αυτά ειναι οι αναμνήσεις σας μιας όμορφης περιόδου της ζωής σας , την οποία κρατάτε μέσα σας...
Επειδή η Ρόη (Καραγεώργη) έχει "έχει" φύγει χρόνια τώρα (απο το 1989) , ίσως αν θέλετε την γνωρίζω λίγο καλύτερα και από εσας εδώ... Καποιες πτυχές τις οποίες δεν γνωριζα, και ειλικρινά μου αρεσει αυτό που γίνεται εδώ αυτό τώρα...