Αγγελόπουλος...

Πρίν από λίγες ημέρες βρεθήκε μια ευάριθμη ομάδα συμμαθητών με τις κυρίες τους, στο φιλόξενο σπίτι του συμμαθητή μας Βασίλη Αγγελόπουλου, με την ευκαιρία των εξηκοστών γενεθλίων του, όπου είχαμε την ευκαιρία να ιδωθούμε για λίγο και να σπάσουμε το πέπλο αυτό της θλίψης που μας σκέπασε μετά την απώλεια του Κώστα μας. Ο Βασίλης (για όσους θυμούνται ο επιλεγόμενος και γύφτος, και για το ιστορικό να θυμίσουμε ότι ο αγαπημένος μαθηματικός των λυκειακών μας χρόνων, Βασίλης Κορώνης,  γνήσιο παιδί του λαού και fan του λαϊκού τραγουδιστή της εποχής Μανώλη Αγγελόπουλου του επιλεγόμενου και γύφτου, είχε τη φαεινή ιδέα να βαφτίσει τον συμμαθητή μας «γύφτο», βέβαια το παρατσούκλι δεν του έμεινε μιάς και ο Βασίλης ο δικός μας μακράν απείχε του να μοιάζει με γύφτο), μας υποδέχτηκε λοιπόν με το κοντομάνικο πουκαμισάκι στην ψησταριά του με θερμοκρασία περιβάλλοντος 0 βαθμούς Κελσίου, κάτω από την παγωμένη Πάρνηθα,  προκαλώντας πολλαπλούς συνειρμούς περί την ηλικία μας και την φυσική μας κατάσταση. Βέβαια αυτός και η κυρία Αγγελοπούλου ως Χημικοί ίσως γνωρίζουν κάτι παραπάνω από εμάς τους κοινούς επιστήμονας άλλων ειδικοτήτων και ελπίζουμε να μας το φανερώσουν κάποτε. Εκτός από την εξαιρετική συντροφιά είχαμε την ευκαιρία να  παρακολουθήσουμε και ένα slideshow με την πορεία του συμμαθητή μας στο χρόνο και να καλύψουμε όλα τα κενά που προέκυψαν για όσο καιρό δεν ήμασταν μαζί. Το εξαιρετικά θετικό ήταν ότι η συλλογή των φωτογραφιών της τάξης, εμπλουτίστηκε με νέο υλικό το οποίο θα αναρτηθεί στην πορεία, και διαπιστώσαμε στην πράξη πως ο συμμαθητής μας Βασίλης Αγγελόπουλος εκτός από εξαιρετικός επιστήμονας στην Χημεία είναι και εμπνευσμένος ψήστης στα ποικιλώνυμα κρεατοσκευάσματα, και διαθέτει αίσθηση χιούμορ υψηλού επιπέδου, χαρακτηριστικό της τάξης μας.

Χρόνια πολλά Βασίλη Αγγελόπουλε και να είσαι ευτυχισμένος με την θαυμάσια οικογένειά σου και του χρόνου να σε γιορτάσουμε ακόμα πιο πολλοί…