
Κυριακή 29 Αυγούστου 2010
ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΡΕΝΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 1964 - 1970

Κλείνοντας, σαν προσωπική εκτίμηση, από όλους τους καθηγητές στα Μαθηματικά που γνώρισα στην εξάχρονη αυτή πορεία ξεχώριζα τον Κορώνη. Ήταν ο άνθρωπος που αντιμετώπισε με σοβαρότητα και μέτρο την τάξη μας ήταν εκείνος που απομυθοποιήθηκε στην τελευταία τάξη δείχνοντας το ανθρώπινο πρόσωπό του ήταν εκείνος που στην τετάρτη γυμνασίου με τον αξέχαστο λόγο του στην επέτειο της 21 Απρίλη το 68, διακωμώδησε με αριστοφανικό τρόπο την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε έχοντας ο ίδιος πληρώσει την προηγούμενη χρονιά με την εκτόπισή του, τη μισαλλοδοξία του καθεστώτος και προβληματίζοντας τον μαθητόκοσμο για πρώτη φορά δημόσια, εισάγοντάς τον σε έννοιες όπως εξορία, εκτόπιση, δικτατορία, έννοιες και καταστάσεις που θα ζούσαμε με τον δραματικότερο τρόπο στα Πανεπιστημιακά μας χρόνια από το φθινόπωρο του 70 ως το καλοκαίρι του 74. Εδώ λοιπόν κλείνω το κεφάλαιο αυτό, θα συνεχίσω με το πολύ πιό ενδιαφέρον φιλολογικό οδοιπορικό, που μας έδωσε άλλου είδους εμπειρίες..
Α.Λ.(Pt11)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Και εγώ πιστώνω στον Κορώνη τον πράγματι αμίμητο λόγο του το 1968. Εκ των υστέρων σκέπτομαι πως τελικώς ήταν πιο βαθύς απο ό,τι έδειχνε το κοιμισμένο του βλέμμα. Ωστόσο προσπαθώ να θυμηθώ τι άλλο έμαθα από αυτόν στα μαθηματικά πχ, και δεν τα καταφέρνω! Είναι η απώθησή μου για το μάθημα, είναι τα 40 χρόνια που πέρασαν, δεν μπορώ να πω. Αναρωτιέμαι μόνο αν τον ένδιέφερε πραγματικά να μας μάθει μαθηματικά. Όπως και να έχει δεν μπορώ να κρίνω με σημερινά κριτήρια τους καθηγητές της εποχής εκείνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρει κάποιος τι απεγινε ο Κορώνης?
Ευ. Σπινθάκης
Kαι με την ευκαιρία στέλνω και από εδώ τα χρόνια πολλά στον Αλέκο Τζίτζη που γιόρταζε σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή