Αγαπητοί συμμαθητές και φίλοι καλημέρα.
(Bonjours mes amis)
Η χθεσινή επετειακή συνεστίαση για τα 40 χρόνια από την αποφοίτησή μας απ’ το αγαπημένο μας σχολείο μας βρήκε καλά, με πολύ πολύ κέφι, με περίσσευμα αγάπης και εκτίμησης για όλους μας και τον καθένα ξεχωριστά, και έφερε ακόμη περισσότερους συμμαθητές από τα παλιά. Η οργάνωση ήταν καλή η επιλογή του χώρου είχε να κάνει κυρίως με τον Κώστα, εκείνο όμως που έχει σημασία και δίνει ζωή και προοπτικές είναι η προσέλευση και η εκφρασμένη επιθυμία όσων επικοινωνούν μαζί μας για συνέχιση της πορείας μας αυτής.
Ο αγαπητός Ροδόπουλος με τους συμμαθητές της τάξης του 72 εκτός του ότι είχε καταλυτική παρουσία στην ιδέα και το στήσιμο του blog μας, και τον ευγνωμονούμε γι αυτό, εκτός από την τιμή που μας έκαναν να έλθουν στην συγκέντρωσή μας, μας έφεραν και ένα εξαιρετικό δώρο σε συνεργασία με τον ιδαίτερα ικανό "ανιχνευτή" Δημητρόπουλο, βρήκαν, συνόδεψαν και παρουσίασαν την ευγενική κυρία των ονείρων πιθανώς όλων των μαθητών του γυμνασίου μας, την καθηγήτρια των Γαλλικών μας Ειρήνη Ξένου.
Θα βρούμε τρόπους να το ανταποδώσουμε. Ετσι κι αλλιώς ευχαριστούμε.
Θα προχωρήσουμε στην καταγραφή των στιγμιότυπων αργότερα. Αυτά τα λίγα προς το παρόν. Θα ξεκινήσουμε από τους φιλοξενούμενους μας και θα συνεχίσουμε με τους υπόλοιπους, Κλασσικούς και πρακτικούς..
Το πιπίνι δίπλα στον Ροδόπουλο ποιά είναι ρε παιδια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τα καλά λόγια. Δεν ήταν τίποτα σπουδαίο. Να' στε όλοι πάντα καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωτ.Ροδ.
ekto1972
Ειναι πιο νεα η αγαπητη μας καθηγητρια απο εμας. Τι χαλια ειναι αυτα για να συμωρφοθουμε ηδη ο Μπιας μας εβαλε τα γυαλια τωρα η Ξενου μας εθαψε.
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω σοτ. πρωτη φορα σε ειδα.και χαρηκα πολυ.ευχομαι νασαι καλα
ΑπάντησηΔιαγραφή