Τάξη του 1970






Καλωσορίζουμε τους συμμαθητές και φίλους που έρχονται στη σελίδα μας γιά να θυμηθούμε στιγμές απ' τα καλύτερά μας χρόνια, να συγκινηθούμε να γελάσουμε, να ξαναζήσουμε το χρόνο που έφυγε, να επικοινωνήσουμε...
καλώς ήρθατε λοιπόν

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΡΕΝΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 1964 - 1970

Μέσα στα τόσα πολλά και γιορταστικά των ημερών θα γυρίσω γιά λίγο στο οδοιπορικό της σχολικής μας ζωής όπου βρήκα έναν ακόμη από τους μεγάλους "δραματουργούς" της γυμνασιακής μας "παράστασης" που η "αναπαράστασή" της τόσα χρόνια μετά έχει λίγο από την αυστηρότητα ή το χιούμορ των δικών μας προσωπικών παραστάσεων.
Ο διασημότερος καθηγητής στο έκτο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών ήταν ο Υποδιευθυντής του σχολικού μας ιδρύματος ο Φιλόλογος με ακέραιες αρχές αλλά όχι και ακεραία σωματική κατάσταση ο Παπαϊωάννου. Με ένα χέρι λιγότερο με περίσσεια όμως καθηγητικής αποφασιστικότητας επεφύλασσε για τον εαυτό του το ρόλο του κακού. Όπως όλα τα δίπολα στη ζωή  έτσι και ο καθηγητής αυτός αποτελούσε τον αυστηρό τον άτεγκτο τον Ιαβέρη του γυμνασίου μας. Αλήθεια όσο τον σκέφτομαι έμοιαζε λίγο στον φοβερό αυτό ήρωα των Αθλίων που τόσο πολύ μας είχε κάνει να αγανακτήσουμε με τη μέχρις εσχάτων προσκόλληση στο καθήκον. Άλλωστε η περιγραφή του Θόδωρου του Δικόνιμου για ποιο λόγο δεν τον είχαμε καθηγητή στην τάξη μας είναι ο ορισμός του Ιαβέρη που προτίμησε να αυτοκτονήσει για να μη παραβεί τις αρχές του και συλλάβει τον Γιάννη Αγιάννη. Έτσι κι αυτός φίλε Θόδωρε για να μην αναγκαστεί να παραβεί τις αρχές του προτίμησε να μας απαλλάξει από την παρουσία του και να μας παραδώσει στα φιλόξενα χέρια της Καραγεώργη. Όμως δεν μας άφησε παραπονεμένους μας έδειξε τη γενναιοδωρία του αναλαμβάνοντας να μας διδάξει το περίφημο εκείνο μάθημα της «Λογικής μετά στοιχείων Γνωσιολογίας».
Α.Λ (pt35)

16 σχόλια:

  1. Φενεται οτι ειναι γραμμενο εστω και αν δεν εχω χρονο να πρεπει παντοτε εγω να σχολιασω τα οσα γραφωνται για αυτον τον καθηγητη μας. Αγαπητε Αποστολη οπως καλα γνωριζεις, ο καλος χειρουργος στην δυσκολη εγχειρηση φενεται αλλα και ο καθε επαγγελματιας στις δυσκολες στιγμες φενεται. Ο αγαπητος μας Παπαιωαννου με την ταξη μας λιγοψυχησε και αποφασισε να μας εγκαταληψει απο το να προσπαθησει να μας μαθει 2,3 πραγματα. Ειναι γεγονος οτι η Καραγιωργη δεν καταφεραι να με φερει σε ικανοποιητικη θεση απεναντι του μαθηματος που μας διδασκαι, αλλα τουλαχιστον καταφεραι να μου μαθει λιγο συντακτικο και τα παντα ως προς το αρχαιο θεατρο. Ηταν οι μονες γνωσεις που μου εδιναν την δυνατοτητα να πλησιασω την βαση του μαθηματος της. Ειμαι σιγουρος οτι ο Παπαιωαννου θα ειχε καταφερει πολυ περισοτερα, απεφευγε ομως ολλες τις δυσκολιες και αν σκεφθεις και τον Γιωργο τον ηθελε στο σχολειο μας μονο και μονο γιατι ηταν καλος μαθητης ετοιμος απο το προυγουμενο σχολειο του. Ειναι αυτοι οι λογοι για τους οποιους ο Κυριος Παπαιωαννου μπωρει να χαρακτηρηστει ως ο χειροτερος καθηγητης που γνωρισα στην ζωη μου και φυσικα οχι γιατι μου εκοβε τα μαλια η σεικωναι το χερι του με απεριοριστει ευκολια. Πολυ ευχαριστως θα του αφερουσα το δικαιωμα να διδαξει σε ολλα τα σχολεια της Ελλαδος εκεινη την εποχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι γνώμες διίστανται για αυτόν. Πάρα πολύ σκληρός άνθρωπος αλλά με εμάς είχε δείξει κάποιες στιγμές ανθρώπινες. Ίσως γιατί εκείνη τη χρονιά που μας είχε (1972) είχε κάνει και το γάμο του. Πχ μας είχε αφήσει ένα απόγευμα να κάνουμε επίσημη(!) κοπάνα και να πάμε να δούμε μπάλα στην τηλεόραση που έπαιζε η εθνική. Ποιος; o Kουλός!

    Μια άλλη φορά, σε γιορτή για την 25/3, είχε συγκινηθεί τόσο πολύ (ναι, έβαλε τα κλάματα) όταν απήγγειλα Κάλβο και μού ζήτησε να τον ξαναπώ το βράδυ στο Νυχτερινό. Όλα αυτά δείχνουν διχασμένη προσωπικότητα ή ίσως κάποιος συνδυασμός παλιών τραυμάτων και τύψεων. Δεν ξέρω αν έχουμε Ψυχολόγο στην παρέα, να μας τα ερμηνεύσει. Επίσης δεν ξέρω αν γνωρίζει κάποιος πως είχε χάσει το χέρι του. Θυμηθείτε χρησιμοποιούσε το αριστερό με πολύ άνεση αλλά δεν νομίζω να ήταν εξαρχής το καλό του.

    Να κι ένα κείμενο του συμμαθητή μας Μιχάλη Μπέκα (δυστυχώς έφυγε κι αυτός νωρίς) που νομίζω τα λέει όλα για την προσωπικότητα του Παπαϊωάννου (τον λέγαμε και «Tζώνη»):

    http://ekto1972.blogspot.com/2009/06/blog-post_26.html

    Σωτ.Ροδ.
    ekto1972

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σωτήρη, ο Μιχάλης ήταν αυτός έμενε Υμηττό και εργαζοταν ως δημοσιογράφος στην Μακεδονιά επί της Φιλελλήνων και Μητροπόλεως?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ναι, ήταν και δημοτικός σύμβουλος στον Υμηττό, με τον Λεγάκη. Τον είχες γνωρίσει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ναι ζούσα την δεκαετία στον Υμηττό, πότε πέθανε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. βρηκες ανθρωπο να διδαξει λογικη σωτηρη.εκεινος ηταν η λογικη του παραλογου.σαν τον στρατο.ηθελα να τον φαω τοτε με την ιστορια του θοδωρη.να κουρευτω γουλι και γω.ο θοδωρης δεν μαφησε.τελος παντων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ισως ο μιχαλης ο χαντας μπορει να δωσει μια εξηγηση.εγω τοτε λιγο γιατι ηταν αγαμος λιγο γιατι ηταν κουλος τον ειχα για κομπλεξικο .και προσπαθουσε να επιβληθει σε παιδια λογο της θεσης του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μη με παρεξηγείτε, δεν υποστηρίζω τον Τζώνη. To αντίθετο. Απλά λέω ότι πρέπει να ήταν εντελώς περίεργη περίπτωση. Εμείς υποφέραμε πάρα πολύ γιατί τον είχαμε εκτός των άλλων και φιλόλογο στην Έκτη και καταλαβαίνετε τι σήμαινε αυτό σε τμήμα Κλασικού. Προσωπικά είχα αναπτύξει ένα είδος σιωπηλής αμύνης για να μπορέσω να περάσω την τάξη, να πάρω το χαρτί μου και να φύγω το γρηγορότερο. Άλλοι προσπαθούσαν με επιχειρήματα να τιθασεύσουν το θηρίο. Τα αποτελέσματα δεν ήταν πάντα επιτυχή αλλά πάντως η προσπάθεια γινόταν. Ίσως για αυτό να έβγαλε καλούς νομικούς η τάξη. Τους «εκπαίδευσε» από μικρούς ο Τζώνης. On-the-job-training.

    Κάτι πήγε να μου πει για εκείνον η Ξένου όταν τη ρώτησα το βράδυ που συναντηθήκαμε όλοι μαζί, αλλά λόγω της φασαρίας δεν συνέχισε. Πρόλαβε πάντως να μου πει για τον Κορώνη ότι τον ταλαιπώρησε το καθεστώς στέλνοντάς τον στην Πρέβεζα ένα διάστημα. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή σκέπτομαι να της πάρω «συνέντευξη» για τα blogs και να μιλήσουμε με την ησυχία μας για την εποχή εκείνη. Δεν ξέρω βέβαια κι αν έχουν ενδιαφέρον τώρα όλα αυτά.

    Βαγγέλη, ο Μιχάλης έφυγε το 2006. Όταν ξεκίνησα το blog, βάζοντας στο google ονόματα παιδιών της τάξης μας, έπεσα πάνω σε 2 ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας και του Ριζοπάστη για τον Μιχάλη. Τα βιβλία του κυκλοφορούν ακόμη αλλά δεν νομίζω ότι θα είναι για πολύ. Υπάρχουν ελάχιστα αντίτυπα (ψάξε μέσω google). Είχε κι έναν γιό που μάλιστα λέγαμε να τον καλέσουμε σε κάποιο reunion, αλλά φοβήθηκα μη το φέρουμε σε δύσκολη ψυχολογική θέση το παιδί. Ίσως αργότερα. Προσωπικά θα ήθελα πολύ να τον γνωρίσω.

    Αυτά.

    Καλά να περνάτε. Καλή χρονιά σε όλους!

    Σωτ.Ροδ
    ekto1972

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σωτήρη η ιδέα σου για συνέντευξη της Ξένου είναι πράγματι ενδιαφέρουσα .Και εγώ ήθελα να ρωτήσω διάφορα εκείνο το βράδυ, αλλά δεν μπόρεσα. Στο ερώτημά σου αν έχουν νόημα αυτά απαντώ ναι. Για λόγους που δεν μπορώ να ξεκαθαρίσω ακόμη με ακρίβεια και πέρα από την νοσταλγία μιας εποχής που τότε την βιώσαμε πολύ άσχημα (είμαι και εγώ από αυτούς που υπέφεραν στο σχολείο από αρκετούς καθηγητές πχ Κορώνης) θα ήθελα να μάθω το πως διαμορφωνόταν και εφαρμοζόταν η εκπαίδευση τότε. Ίσως γιατί είμαι εκπαιδευτικός. Αν το ξεκινήσεις για την συνέντευξη, σου στέλνω τις δικές μου ερωτήσεις. Καλή χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γιατί δεν κανονίζουμε κάποια στιγμή να πάμε να την δούμε παρέα? Είμαι σίγουρος ότι θα χαρεί πολύ.

    (Μπορούμε να κάνουμε μια τριμελή επιτροπή από 4-5 άτομα που θα έλεγε κι ο Βαμβακούλας).

    Καλή Χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ο Κουνενής είναι πάντα μέσα by default! Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αναφορά.

    Όταν λέμε «λίθος» των blogs, εννοούμε Λίθος. Και μάλιστα ακρογωνιαίος! Ούτε καν κυλιόμενος (rolling stone)…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χρόνια Πολλά Γιώργο Oγκόλιθε!!! σου εύχονται τα υπόλοιπα λιθαράκια της τρόικας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Προσέξτε τι λέτε γιατί θα κάνω τρόικα μόνος μου!!!!!
    Τέλος πάντων επειδή με πιάσατε στις καλές μου
    Χ Ρ Ο Ν Ι Α Π Ο Λ Λ Α
    σε όλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. σκληρε νιουτον.ετοιμος να παρεις κεφαλια εισαι.πανω που αρχισα να την συνηθιζω .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σωτήρη ευχαριστώ για την πρόσκληση αλλά σπανίως έρχομαι Αθήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή