Χειμώνας 1967-1968. Πρώτη χρονιά για μένα στο 6ο. Στη μόδα είναι τα παντελόνια καμπάνα (όσο πιο μεγάλη η καμπάνα τόσο πιο «in». Παραδόξως ενώ στο ασφυκτικό περιβάλλον του σχολείου, κάθε νεωτερισμός βρισκόταν υπό διωγμόν, η καμπάνα ξέφυγε από την προσοχή των επιτηρητών – φυλάκων της ηθικής μας. ΕΠΙΤΡΕΠΟΤΑΝ!!!!!
Εκείνη τη χρονιά εκτός από την καμπάνα ήρθε και κάτι άλλο στη μόδα. Τα παντελόνια με φαρδιά ρίγα, τα τύπου πυτζάμα όπως λεγόταν. Μάλλον από σύμπτωση, ήμουν ο πρώτος που τα φόρεσε. Καθόμουν λοιπόν στο θρανίο και περίμενα την ευκαιρία να δείξω στους συμμαθητές μου ότι μπορεί να είχα έρθει από την επαρχία, ήμουν όμως μέσα στην πρωτοπορία. Δεν άργησε να έλθει η στιγμή που ο καθηγητής με φώναξε στον πίνακα. Καμαρωτός καμαρωτός σηκώθηκα και αργά αργά κατευθύνθηκα προς τον πίνακα. Εκεί όμως που περίμενα επιφωνήματα θαυμασμού, ακούγεται δυνατά και καθαρά η φωνή του Παπαγιαννίδη:
-
-
- Ρε σεις! Αυτός νυστάζει! Ήρθε με τις πυτζάμες στο μάθημα!!!
- -
- -
Καταστροφή, πανωλεθρία. Α ρε μπαγάσα Παπαγιαννίδη τι μου έκανες!!!
Γ.Κ.
Πραγματι δεν μπορω να καταλαβω γιατι οι καμπανες και τα παντελονια της ποτοαπαγορευσεως με τις φαρδες ριγες περασανε απο τις τοσες απαγορευσεις που εκεινη την εποχη μας επεβαλαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω Γιωργο θυμαμαι μονο την τεραστια καμπανα χρωματος οκρα που φορουσε ο Μανωλης μαζι με ενα κυτρινο πουλοβερ ζιβαγκο, οταν δε εβρεχε η καμπανα του Μανωλη γινοταν μουσκεμα και εχανε τελειως την τσακησι.
Και μια και μιλαμε για ρουχα θυμαμαι ενα απογευμα προς το τελος της χρονιας την κοπανησαμε και πηγαμε στον Αλιμο για μπανιο ηταν μαζι ο Μουτσιος ο Δογανης ο Αιλαμακης και ακομα καποιοι αλλοι που δεν θυμαμαι Εγω και ο Δογανης δεν ειχαμε μαγιω μαζι και πηγαμε και αγορασαμε απο εναν πλανωδιο δυο μαγιω 3 ην 5 δραχμες το ενα γιατι μετα επρεπε να τα πεταξουμε για να μην το παρουν χαμπαρι σπιτι μας οτι καναμε κοπανα οι αλλοι η ειχαν μαγιο η κανανε μπανιο με το σωβρακο. Τα μαγιω λοιπον που πηραμε ηταν μαλινα με ενα λαστιχο για να κλεινουν στην μεση και με το που πεσαμε για μπανιο ξεχειλωσανε και μας φτασανε στα γονατα ασε δε που ζυγιζανε 100 κιλα. Και ενω καναμε μπανιο ο Δογανης τραγουδουσε γαλλικα bleu bleu l'amoure è bleu........ τι μπλε αγαπη που τα μαγιω ηταν μαυρα και χανανε το χρωμα τους και βγηκαμε απο την θαλάσσα με τους πισινους μας μαυρους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔώσατε ωραίο στόχο Θοδωρή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως θυμάται κανείς ποιός καθηγητής ήταν ο απηνής διώκτης της "καμπάνας".;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μπίας ίσως? Αυτός σίγουρα τα είχε με τα πέτσινα μπουφάνν. Ενα πέτσινο φορούσε ο Χρίστος Χριστόπουλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυ. Σπινθάκης
o Markatos
ΑπάντησηΔιαγραφή