Ο δικός μας Νοέμβρης...

Αγαπητοί συμμαθητές, η επικοινωνία με πολλούς από μας ξύπνησε πάλι παλιές αναμνήσεις αλλά και πολλά νέα που μαζεύτηκαν όλο το διάστημα της σιωπής της σελίδας μας. Τίποτε δεν ήταν σκόπιμο αλλά και τίποτε δεν έπρεπε να δικαιολογεί τη σιγή αυτή. Χρονογραφώντας λοιπόν θα ξανακουβεντιάσουμε επανατοποθετώντας τα πράγματα στη σημερινή διαδρομή που έχει για πολλούς από μας όπως θα διακρίνετε ανάμεσα στις γραμμές που ακολουθούν, πολλά στοιχεία και σοβαρά και δύσκολα, αλλά και κωμικά έως και γραφικά. Καλό φθινόπωρο αγαπητοί συμμαθητές ένθεν κακείθεν.

Ένας ακόμη Νοέμβρης ήρθε και περπατάει, χωρίς όμως το απαραίτητο φθινόπωρο που τον συνοδεύει από τότε που θυμόμαστε τους Νοέμβρηδες. Αυτή τη φορά τον συνοδεύει ένας παρατεταμένος Απρίλης έχοντας μπερδέψει κάμποσες εκφράσεις εποχικές όχι μόνο δικές μας αλλά και των ιώσεων που ακάθεκτες όσο και βασανιστικές κάνουν τις επιδρομές τους.

Οι δικοί μας Νοέμβρηδες πάντα είχαν σχέση με τους Απρίληδες. Πάντα κάποιος Απρίλης τέλειωνε με το δικό του (μας) Νοέμβρη. Γεμάτος γεγονότα γεμάτος ζυμώσεις και διαφαινόμενες ανακατατάξεις, γεμάτος αγώνες όπως πάντα, μεγαλώσαμε άλλωστε με αγώνες έτσι δεν είναι;

Νοέμβρης πάλι μετά από ένα παρατεταμένο καλοκαίρι ηρεμίας , όχι όμως για όλους μας, μερικοί παρέμειναν σε αγωνιστική ετοιμότητα διαρκώς, ένα ζεστό ήρεμο καλοκαίρι που μας προετοίμασε ράθυμα θα τολμούσα να πω, για το φθινοπωρινό αγωνιστικό ξεκίνημα λίγο πριν αρχίσουν τα σχολεία και λίγο μετά την αναμενόμενη έναρξη των μαθημάτων στα ΑΕΙ.

Ο παλιός μας συμμαθητής που ήταν ακρογωνιαίος λίθος στο διοικητικό οικοδόμημα του Πανεπιστημίου πήρε σύνταξη, πέρσι αν δεν απατώμαι , πρόλαβε απ’ ότι φαίνεται διαβλέποντας τα ερχόμενα ως προς το εφάπαξ, διαβλέποντας επίσης πως το μέλλον ανάμεσα στις δύο διορισμένες, αξιοκρατικά, κόρες του παλιού πρύτανη θα ήταν εξόχως ταραγμένο. Που καιρός για αγώνες τώρα και απεργίες, ακόμα κι αν απεργείς και δεν σου κόβουν το μισθό.

Έχετε παρατηρήσει αγαπητοί συμμαθητές πως η τρόικα εκτός του ότι μας δίχασε σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς σύμφωνα με την κρατούσα αντιπολιτευτική θέση, μας τρίχασε επιπλέον με κριτήριο το εφάπαξ στην κατηγορία εκείνων που δούλεψαν στον ιδιωτικό τομέα και δεν πήραν εφάπαξ ή πήραν κάτι ψίχουλα, στη δεύτερη εκείνους που πρόλαβαν και το πήραν και στην τρίτη και πιο ταλαίπωρη όσοι δεν θα πάρουμε τίποτε γιατί άδειασε το ταμείο.

Δεν το γράφω με πίκρα ρε σεις, απλά το καταγράφω, να είστε καλά, έτσι κι αλλιώς θα το πληρώσετε σε φόρους εκτός απ' τον Καλόσακα.

Εχει λοιπόν μια μυρουδιά απ’ το δικό μας Νοέμβρη κι ο φετινός αν εξαιρέσεις τις εποχικές ιώσεις. Έτσι αγωνιστικά ξεκίνησε κι εκείνος. Για ψωμί ψάχναμε τότε, μαζί με το συνομήλικο μας τραγουδοποιό και τραγουδιστή Βασίλη που ξέχασε πρόσφατα πόσο χρόνων ήταν τότε καθώς έκανε μια πρόχειρη προσωπική ιστορική αναδρομή μπροστά στο κτίριο της πρώην «αμαρτωλής» και τώρα «σκλαβωμένης» και «εξαγνισμένης» ΕΡΤ, της ΕΡΤ του και συμμαθητή μας Μπράμου, που δεν την φύλαξαν όσο έπρεπε οι άλλοι συμμαθητές μας με αποτέλεσμα να την πατήσουν οι εχθροί..

(α.λ. 1)