Ήταν Σεπτέμβρης του 69, οταν για πρώτη φορά ήρθα στην Αθήνα μαζί με τους γονείς μου και μείναμε κοντά στον Άγιο Γεώργιο. Με το έγγραφο της μετεγγραφής, από το Γυμνάσιο Ιστιαίας, πήγα με την μητέρα μου στο Εκτο Γυμνάσιο. Εκεί συνάντησα τον αείμνηστο Κορώνη. Του έδειξα το έγγραφο και μου λέει είμαστε πατριώτες κατάγομαι από την Αγία Άννα.
Με πήγε στον Πρίαμο λέγοντας του: είναι δικό μου παιδί, και από τότε με φώναζε με το μικρό μου όνομα (ΘΕΟΦΑΝΗ). Με πήγε στη τάξη όπου συνάντησα όλους εσάς και είχα πολύ μεγάλο τρακ.
Με τον πρώτο που μίλησα ήταν ο Λευτέρης επειδή ήταν απουσιολόγος καιτο πρώτο μάθημα ήταν με την Βενετσιάνου. Στο διάλειμμα μίλησα με πολλούς όπως ο Αποστόλης, ο Βασίλης (μέναμε στην ίδια γειτονιά) ο Γιώργος ο Πουλής και αισθάνθηκα πολύ άνετα. Σε πολύ λίγο χρόνο με κάνατε φίλο σας και σας ευχαριστώ.
Μετά από 40 χρόνια αισθάνομαι άτυχος και τυχερός μαζί.
Ατυχος γιατί ήρθα αργά στη παρέα σας και δεν μοιράστηκα μαζί σας όλες αυτές τις ιστορίες που διαβάζω στην ιστοσελίδα μας και τυχερός γιατί σας γνώρισα και έγινα μέλος αυτής της ευλογημένης τάξης.
Σας ευχαριστώ όλους.
Εκτη Γυμνασίου προχωρημένη άνοιξη ένας καιρός που δεν σου δίνει καμμιά δικαιολογία γιά μάθημα. Απογευματινοί στην τάξη μάθημα με τον Κορώνη ο οποίος προ πολλού είχε εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να μας κάνει μάθημα. Ο Φάνης καθόταν στο δεύτερο ή τρίτο θρανίο στη εξωτερική σειρά προς το παράθυρο και μάλιστα κάτω απ΄το παράθυρο. Ο Κορώνης κάποια στιγμή του ζήτησε κασέττες με το Βοσκόπουλο. Ο Φάνης μάλλον μισοκοιμόταν και δεν κατάλαβε τον πατριώτη του. Οπότε ο Κορώνης με την βροντερή του φωνή φωνάζει: ΘΕΟΦΑΝΗ!!. Ο Φάνης πετάχτηκε απ΄τη θέση του έντρομος δεν ξέρω αν χτύπησε και το κεφάλι του στο παράθυρο, και πριν απαντήσει του λέει ο Κορώνης με εκείνο το μισοχαμόγελο και το κατακόκκινο πρόσωπο, " σου 'κοψα το αίμα έεε!!!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου φίλε Φάνη ήσουν πάντα μαζί μας...
Η κραυγή του Κορώνη "θεοφάνη!!!" είχε γίνει σλόγκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην αισθάνεσαι άτυχος γιατί και εσύ ήσουν και θα είσαι ένα κομμάτι αυτού του DNA που λέγεται απόφοιτοι 1970, οεο που θάλεγε και ο Μούτσιος!
Aγαπητοί μου φίλοι και Γ.Κ.,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑισθάνομαι το ίδιο τυχερός και άτυχος. Τυχερός γιατί γεννήθηκα δυο χρόνια αργότερα από εσάς και γλίτωσα τότε. Άτυχος γιατί είχα αυτή την έμπνευση με τα blogs και δεν γλίτωσα τώρα.
Πλάκα κάνω. Να ΄στε όλοι καλά και σας ευχαριστώ που με θεωρείτε επίτιμο μέλος της τάξης σας. Είναι απίστευτο πόσα κοινά έχουν οι τάξεις μας και πόσες από τις ιστορίες σας, ταιριάζουν σε πολλά σημεία με τις δικές μας.
Αν κι εκείνη την εποχή τα 2 χρόνια διαφορά ήταν ένας αιώνας, οι περισσότεροι μού είσαστε φυσιογνωμικά οικείοι και αρκετοί μάλιστα αξέχαστοι (πχ. ποιος δικός μας «μικρός» μπορεί να ξεχάσει τον παπά-Σκουτέλη με τη φωνάρα του στο «τη Υπερμάχω», όταν μας μάζευαν σε στοίχιση στο προαύλιο για κάποια εκδήλωση).
Τώρα που σας (ξανα)γνωρίζω στα 50s μας, διαπιστώνω ότι είσαστε όλοι υπέροχοι άνθρωποι και πολύτιμοι φίλοι (βεβαίως με τη γνωστή πλέον εξαίρεση για το τελευταίο).
:)
Και πάλι να ΄στε όλοι καλά!
Salvatore
φανης μακρης ενας τζεντλεμαν.πριν λιγο καιρο εγραψα οτι με πολλους απο σας που ξαναβρηκα συναντησα φιλια εν λογο και εργο οπως ελεγε και ο μεγαλος κορωνης.ο φανης ειναι ενας απαυτους.φανη ευχαριστω δεν θα το ξεχασω.νασαι καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιτιμε νομιζα οτι με τα χρονια αυτοι θα ηρεμουσαν.τους βρηκα αποτρελαμενους.τι να σου πω φιλε μου.αυτοι ολοι ειναι θεοτρελοι και πρεπει να το δουν.προσεχε τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει, είναι ωραίοι τρελοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετά απο το τότε, ήρθε και το άλλο. Παρουσιάζεται να υπηρετήσει τη θητεία του στο Ναυτικό. Τυχαίνει να είμαι στις πυραυλακάτους και σε διπλανή πυραυλάκατο ο Συμμαθητής μου απο τη ΣΝΔ Κώστας Σαφλίανης πατριώτης και φίλος του Φάνη. Αφήνω το Φάνη να πει τα υπόλοιπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανη μου δεν ξερω τι να σου πω αν ησουν τυχερος η οχι τρελλοι ημασταν πριν 40 χρονια και τρελοι συνεχιζουμε να ειμαστε με αρχηγο τον Νταλαχανη. Δεν βαλαμε ποτε μας μυαλο και το παραξενο ειναι οτι ολοι μας στην ζωη τα καταφεραμε μια χαρα. Οσο δε για τον Κωστακη που προσπαθει να ουδετεροποιθη αδικως ως προς την τρελλα εκεινης της ταξης ας εχει υπ-οψιν του οτι η τρελλα ειναι κολιτικη και μια φορα που την βουτηξες δεν υπαρχει γιατρικο. ΚΩΣΤΑ εσυ εισαι μαζι με τον Νταλαχανη οι πιο τρελλοι απο ολους μας και αν δεν με πιστευεται ρωτηστε το διπλανακι του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Θόδωρε ο Μούτσιος είναι ο ποιό όμορφος και ο ποιό αγνός συμμαθητής μας αυτή είναι η τρέλλα του. Είσαστε και είμαστε τυχεροί γιά όλα τα ωραία χρόνια. Ο Νταλαχάνης μας οδηγεί, τ' ακούς Θεοφάνη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήο d.d ειναι τρελος και πρεπει να το δει.αυριο θα σας πω τον επομενο.οεο.
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτοι οι .φιλοι. ποιος ειναι ρε γκαρτασια.ουαου ολε οεο ευχαριστω για τα ωραια λογια.ειναι γεγονος οτι ειμαι πολυ ομορφος μετα τον κουκλο ομως και πολυ αγνος.και γ...μω την μετριοφροσυνη οεο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωστάκη οι "φίλοι" είναι το χιουμοριστικό πνεύμα του blog, είναι όλη η τάξη που σχολιάζει σαν σύνολο, είναι τα γεροντάκια του Μάπετ Σόου, που κάθονται στο θεωρείο τους και σχολιάζουν γελώντας βροντερά, όπως είμαστε οι περισσότεροι, κι ας μην το παραδέχονται οι πιό πολλοί, και σχολιάζουν από μακριά χωρίς εμφανώς να συμμετέχουν. Είμαστε όλοι εμείς!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι ο Μακρής να μάθει να σχολιάζει σας στέλνει αυτό το σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον Ιούλιο του 1977 βρεθήκαμε στο Κ.Ε.ΠΑΛΑΣΚΑΣ εγώ νεοσύλεκτος και ο Βασίλης με τον Κώστα (παιδικός μου φίλος και συμμαθητής του Βασίλη στη Σ.Ν.Δ) υποπλοίαρχοι σε πυραυλάκατο.
Με κάλεσαν να φάμε στο πλοίο. Φθάνοντας του φώναξα Ρε μ..........α ηρθα. Τοτε ακούγεται ο Βασίλης σε αγριο υφος να λέει: Ρε στραβόγιαννο πως μιλάς ετσι: που βρίσκεσαι στο ΕΚΤΟ:κύριε Ανθιπασπιστά φώναξε την Ναυτονομία.Εγω συνέχισα τη λες ρε μ......α πλάκα μου κάνεις:Τοτε ερχεται ενας Ανθυπασπιστής απο το πλοίο και μου ζητούσε τα στοιχεία μου,τα χρειάστικα, του εξηγώ οτι ειναι συμμαθητής μου και μου κάνει πλάκα και μου απαντά σε αυστηρό υφος. Εδω ειναι ναυτικό δεν κάνουμε πλάκες. Μαζευτικαν ναύτες απο αλλα πλοία, εχασα το χρώμα μου,ο ανθυπασπιστής εκανε οτι τηλεφωνουσε στη ναυτονομία και γω δεν μπορούσα να πιστέψω αυτο που μου συμβαίνει. Μετα απο λίγο εμφανίζεται ο Βασίλης αγκαλιαζόμαστε και επεσε το γέλιο της αρκούδας. Η συνέχεια ηταν απο τις ωραιότερες της θητείας μου φάγαμε ηπιαμε μιλήσαμε για ολους εσας και γελάσαμε παρα πολυ
Ναυαρχε να εισαι καλα σ'αγαπω πολυ!!