ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (4-5-1970)

Οι διακοπές του Πάσχα τέλειωσαν και η επιστροφή στην τάξη ήταν γεγονός, η τελευταία επανεκκίνηση πριν από το τέλος.

Η επιστροφή στο σχολείο μετά τις Πασχαλινές διακοπές για την Εκτη Πρακτικού διέφερε από όλες τις μέχρι τώρα επιστροφές , μιας και σηματοδοτούσε την τελευταία συνάντηση της τάξης πριν από την οριστική διάλυση της συντροφιάς που φτιάχτηκε 6 χρόνια πριν και την τελευταία χρονιά δέθηκε με πολύ ισχυρούς δεσμούς και εκφράστηκε με κοινό τρόπο. Η ανάγκη να ξανασυναντηθούμε ήταν πολύ μεγαλύτερη από την όποια κακοκεφιά συνόδευε την επιστροφή στα θρανία. Τη φορά αυτή όλα ήταν διαφορετικά.
Από την αρχή της χρονιάς προσανατολισμένοι ο καθένας στο δικό του στόχο πηγαίναμε στα φροντιστήρια, όπου δίναμε το μεγαλύτερο κομμάτι της δραστηριότητας μας ενώ ο κοινός μας τόπος που ήταν βέβαια το σχολείο αποκτούσε για μας μια άλλη διάσταση.
Τελειώνοντας το πρώτο εξάμηνο μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων στις γραπτές εξετάσεις εξαμήνου που ήταν και το πρώτο σοβαρό τεστ εν όψει της χρονιάς, κάναμε ταμείο με τους βαθμούς για να δούμε που πάει ο καθένας μας στο επόμενο εξάμηνο..
Όταν βέβαια θα ερχόταν το τέλος και του τελευταίου δίμηνου και γνωρίζαμε τον προφορικό μας βαθμό λογαριάζαμε πλέον με πραγματικά στοιχεία για τι βαθμό πρέπει να γράψουμε. Όλα αυτά και αρκετά ακόμη ήταν τα δεδομένα που υπήρχαν καθώς επιστρέφαμε και όλα είχαν την αξία τους.
Η πίεση που μας ασκούσε η προετοιμασία για το Πανεπιστήμιο η ένταση των προσπαθειών, ο ανύπαρκτος ελεύθερος χρόνος, καθιστούσε το σχολείο ένα χώρο διαλλείματος, ψυχαγωγίας, εκτόνωσης. Την επιστροφή λοιπόν στην τάξη μετά τις Πασχαλινές διακοπές τον Απρίλη του 1970 την περιμέναμε σαν μάνα εξ ουρανού. Οι ώρες στο σχολείο αποτελούσαν το διάστημα της υποχρεωτικής διακοπής του διαβάσματος για το φροντιστήριο και τις εκμεταλλευόμασταν ανάλογα . Θα έρθουμε αργότερα στο βίο και την πολιτεία του δεύτερου εξαμήνου του 1970 που ήταν για την συντροφιά των 56 συμμαθητών,μιά συντροφιά που λεγόταν Εκτη Πρακτικού, ένα εξάμηνο που γέμισε με χιούμορ, αγωνίες, δεσμούς, ακόμη και εκδρομή και έκρυβε μέσα του την γλυκόπικρη γεύση του τέλους μιας εποχής. Το δεύτερο εξάμηνο της Εκτης Πρακτικού το 1970 ήταν η καλύτερη εποχή της σχολικής ζωής μας στο 6ο Γυμνάσιο Αρρένων της Αθήνας.
Η Δευτέρα του Θωμά της χρονιάς εκείνης είχε για όλους μας μιά ξεχωριστή, δικιά της γεύση, καθώς συναντιόμασταν γιά τελευταία φορά όχι μόνο για τη χρονιά που τέλειωνε αλλά με αρκετούς ίσως, για πάντα.....