Σε λίγο επαναλήφθηκε η ίδια σκηνή και το πάθος έδειχνε μεγαλύτερο. Κατέβηκε για δεύτερη φορά ο Παπαϊωάννου μας ζήταγε απαιτητικά τη μπάλα. Του είπαμε ότι δεν έχουμε μπάλα χωρίς να πεισθεί, πήρε το αντικείμενο που παίζαμε και στάθηκε παράμερα περιμένοντας. Εμείς απτόητοι συνεχίσαμε να παίζουμε χωρίς την παραμικρή φασαρία και χωρίς αντικείμενο. Ίσως ήταν ο καλύτερος αγώνας ποδοσφαίρου που κάναμε ποτέ. Ο Παπαϊωάννου εγκατέλειψε, εμείς συνεχίσαμε με τον ίδιο φανατισμό μέχρι που χτύπησε κουδούνι. Quiz: Τι ακριβώς παίζαμε;
*δύο αντικείμενα υπήρχαν στην αυλή του σχολείου που μπορούσε να κλωτσήσει κάποιος εκτός από πέτρες, μπάλες από κάλτσες που έρχονταν απ’ τη φυλακή και….
Ποδόσφαιρο χωρίς τίποτα ούτε μπάλα ούτε κάλτσες ούτε πέτρες. Δεν έχει ματαγίνει αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασίλη προσπάθησε λίγο, ο Νταλαχάνης το ήξερε!
ΑπάντησηΔιαγραφήMpizzzzz!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο προσπάθησε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως μακρια γαϊδούρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο συνέχισε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συνεχίζω γιατί αν πω τι μου περνάει απ΄το μυαλό θα το κόψει η λογοκρισία!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή είσαστε ανεπίδεκτοι, παίζαμε ΣΟΛΑ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή