Τάξη του 1970






Καλωσορίζουμε τους συμμαθητές και φίλους που έρχονται στη σελίδα μας γιά να θυμηθούμε στιγμές απ' τα καλύτερά μας χρόνια, να συγκινηθούμε να γελάσουμε, να ξαναζήσουμε το χρόνο που έφυγε, να επικοινωνήσουμε...
καλώς ήρθατε λοιπόν

Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΡΕΝΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 1964 - 1970

Εδώ λοιπόν τέλειωσε το μεγάλο Μαθηματικό ταξίδι που ξεκίνησε με το Σκόπα, συνεχίστηκε με την Μπουλιώτη, με τον Χρυσοχέρη τον Πίπη και τον Ζάρα και τέλειωσε με τον Κορώνη. Η τάξη μας διακρίθηκε στα Μαθηματικά καθώς όλοι που είχαν σαν κεντρικό τους αντικείμενο το μάθημα αυτό τα πήγαν πολύ καλά στις εισαγωγικές στο Πανεπιστήμιο, στο Πολυτεχνείο στις Οικονομικές και Στρατιωτικές σχολές. Για όσους από εμάς τα Μαθηματικά δεν ήταν κεντρικό μάθημα είχαμε μια πολύ αξιοπρεπή σχέση μαζί τους και μια καλή σχέση με τους φορείς του μαθήματος, όπως λέμε φορείς του ιού. Η αλήθεια είναι πως η επιλογή μας να πάμε στο πρακτικό τμήμα βόηθησε πάρα πολύ στην συγκροτημένη προετοιμασία για τον πολύ δύσκολο στόχο που είχαμε προσδιορίσει για τους εαυτούς μας.
Κλείνοντας, σαν προσωπική εκτίμηση, από όλους τους καθηγητές στα Μαθηματικά που γνώρισα στην εξάχρονη αυτή πορεία ξεχώριζα τον Κορώνη. Ήταν ο άνθρωπος που αντιμετώπισε με σοβαρότητα και μέτρο την τάξη μας ήταν εκείνος που απομυθοποιήθηκε στην τελευταία τάξη δείχνοντας το ανθρώπινο πρόσωπό του ήταν εκείνος που στην τετάρτη γυμνασίου με τον αξέχαστο λόγο του στην επέτειο της 21 Απρίλη το 68, διακωμώδησε με αριστοφανικό τρόπο την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε έχοντας ο ίδιος πληρώσει την προηγούμενη χρονιά με την εκτόπισή του, τη μισαλλοδοξία του καθεστώτος και προβληματίζοντας τον μαθητόκοσμο για πρώτη φορά δημόσια, εισάγοντάς τον σε έννοιες όπως εξορία, εκτόπιση, δικτατορία, έννοιες και καταστάσεις που θα ζούσαμε με τον δραματικότερο τρόπο στα Πανεπιστημιακά μας χρόνια από το φθινόπωρο του 70 ως το καλοκαίρι του 74. Εδώ λοιπόν κλείνω το κεφάλαιο αυτό, θα συνεχίσω με το πολύ πιό ενδιαφέρον φιλολογικό οδοιπορικό, που μας έδωσε άλλου είδους εμπειρίες..
Α.Λ.(Pt11)

2 σχόλια:

  1. Και εγώ πιστώνω στον Κορώνη τον πράγματι αμίμητο λόγο του το 1968. Εκ των υστέρων σκέπτομαι πως τελικώς ήταν πιο βαθύς απο ό,τι έδειχνε το κοιμισμένο του βλέμμα. Ωστόσο προσπαθώ να θυμηθώ τι άλλο έμαθα από αυτόν στα μαθηματικά πχ, και δεν τα καταφέρνω! Είναι η απώθησή μου για το μάθημα, είναι τα 40 χρόνια που πέρασαν, δεν μπορώ να πω. Αναρωτιέμαι μόνο αν τον ένδιέφερε πραγματικά να μας μάθει μαθηματικά. Όπως και να έχει δεν μπορώ να κρίνω με σημερινά κριτήρια τους καθηγητές της εποχής εκείνης.
    Ξέρει κάποιος τι απεγινε ο Κορώνης?
    Ευ. Σπινθάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαι με την ευκαιρία στέλνω και από εδώ τα χρόνια πολλά στον Αλέκο Τζίτζη που γιόρταζε σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή