Τάξη του 1970






Καλωσορίζουμε τους συμμαθητές και φίλους που έρχονται στη σελίδα μας γιά να θυμηθούμε στιγμές απ' τα καλύτερά μας χρόνια, να συγκινηθούμε να γελάσουμε, να ξαναζήσουμε το χρόνο που έφυγε, να επικοινωνήσουμε...
καλώς ήρθατε λοιπόν

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Ας συνοψίσουμε λοιπόν....

Σε προγραμματισμένη συνάντηση τις 4 του μήνα προς τιμή του ξενιτεμένου μας συμμαθητή Θόδωρου, την οποία προσφυώς ονόμασε «Δικονιμιάδα» ο Δημητρόπουλος, μαζεύτηκε μια αντιπροσωπευτική ομάδα της τάξης στον προκαθορισμένο χώρο από καμιά δωδεκαριά άτομα προκειμένου:
1) Να τιμήσουμε το Θόδωρο και στο πρόσωπό του τους εκτός έδρας συμμαθητές,
 2) Να εποπτεύσουμε το χώρο για την κοινή συνεδρίαση της 28ης Ιανουαρίου, και
3) Να κόψουμε την πίττα της τάξης (το τελευταίο προέκυψε, γι αυτό μη γκρινιάζεται!).
Ο Θόδωρος, συνοδευόμενος από το γιό του το Λουκά, ένα παιδί με ήθος και ευπρέπεια πολλά υποσχόμενο με τις κατευθύνσεις που παίρνει απ’ τον πατέρα του σε πολλούς τομείς, υποδέχτηκε τον Κουνενή, τον Δημητρόπουλο, τον Κωνσταντόπουλο, τον Αγγελόπουλο που έφερε και ένα συνάδελφό του μαθητή του 76 του σχολείου μας, τον Παπαγιαννίδη, το Λιάπη, το Νταλαχάνη που αφίχθη «εξ επί τούτου», το Φάνη το Μακρή ,τον Μακρόπουλο και φυσικά το Μώτο, με το μαλλί καλοχτενισμένο και το παπούτσι να λάμπει από καθαριότητα, όπως κάποτε….
Το λόγο έλαβε εκ μέρους της τρόικας ο Κουνενής ο οποίος ευχήθηκε γενικά και επικοινώνησε και με ξενιτεμένους συμμαθητές τους οποίους ενέταξε στο κλίμα της βραδιάς. Μετά από μια αρκετά καλή επίδοση στα μεζεδάκια της Κυράς ήρθε η ώρα να κόψουμε την πρωτοχρονιάτικη πίττα της τάξης μας.
Την τελετή ανέλαβε ο Λιάπης ο οποίος προσφέρθηκε να τεμαχίσει την πίττα δίνοντας το πρώτο κομμάτι στο blog, το δεύτερο στο Θόδωρο που ήταν και τιμώμενο πρόσωπο, το τρίτο στο Κουνενή μαζί με το φλουρί (τον κωλόφαρδο..), και του χρόνου φίλε Γιώργο, κομμάτι πήραν όλοι και οι ξενιτεμένοι και οι απόντες και οι φίλοι του 72. Χρόνια πολλά σε όλους..
Η τελετή έλαβε τέλος αφού με συγκίνηση αναφωνήσαμε:

«Ωραίο ρε Πουλή».


Μια μικρή ομάδα μπέρδεψε το δρόμο και ανέβηκε στις σκάλες του σχολείου μας νομίζοντας ότι έχουμε μάθημα. Άλλοι θυμήθηκαν την Καραγιώργη τότε που λιποθύμησε και υποβασταζόμενη την κατέβασε η τάξη στη Ζεύξιδος, προσφέροντάς της την αγάπη με την οποία και εκείνη μας περιέβαλε. Εκεί βρήκε την ευκαιρία ο paparazzi Νταλαχάνης και ο Λουκάς Δικόνιμος Μακρής του Θεοδώρου να μας απαθανατίσουν.
Καλό ταξίδι Θόδωρε και καλή επάνοδο, καλή χρονιά συμμαθητές και φίλοι, με το καλό να έρθουν και οι επαρχιώτες μας στις επόμενες συναντήσεις.
Λ.Α.

7 σχόλια:

  1. δηλ. φιλε νιουτον γιαννης κερναει γιαννης πινει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όχι ρε παιδιά, μη βαράτε, δεν ήταν στημμένο.
    Έτυχε δεν πέτυχε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η κοπή της πίττας ήταν μια πολύ καλή ιδέα του Απόστολου και ο οποίος με εξαιρετική χειρουργική δεξιοτεχνία την έκοψε απόλυτα δίκαια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προς άρση κάθε αμφισβήτησης απο τους φιλύποπτους και ζηλιάριδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευχαριστώ γιά τα καλά σας λόγια, αγαπητοί τροϊκανοί, του χρόνου και σαμπάνια, Κωστάκη ο Κουνενής έχει καβάτζα το φλουρί και δεν φοβάται τίποτε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αν δεν παινεψεις το σπιτι σου....ρε μηπως τα εκανες πλακακια για να μην σου γκρινιαζει ολο το εντεκα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φίλε Κώστα
    Αν συνεχίσεις να αμφισβητείς την εύνοια της τύχης και να υπονοείς διάφορα για την τρόικα ο πέλεκυς της δικαιοσύνης θα πέσει βαρύς!!!
    Προς το παρόν για παραδειγματισμό καταδικάζεσαι όταν θα έλθεις στην Αθήνα να κεράσεις!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή