ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΡΕΝΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 1964 - 1970

Ας πάρουμε μια ανάσα από την Καραγεώργη κι ας συναντήσουμε μια άλλη δασκάλα μας που δεν είχε βέβαια καθοριστικό ρόλο στην πορεία μας, έδωσε εντούτοις ένα αέρα Ευρώπης στο λαϊκό μας μικρόκοσμο, που τον σχημάτιζαν οι λαϊκές μας οικογένειές τα σπίτια μας οι συνήθειές μας οι φίλοι τα γούστα μας. Η καθηγήτριά μας λεγόταν Περισοράτη. Μυστήριο όνομα, δεν επιχειρήσαμε ποτέ να το ετυμολογήσουμε. Το μάθημά της Γαλλικά στην πρώτη και στη δευτέρα Γυμνασίου. Τη θυμάμαι αρκετά ψηλή για γυναίκα με πιο κοντό απ’ το συνηθισμένο την εποχή εκείνη μαλλί, εύσωμη απ’ τη μέση και πάνω αδύνατα πόδια ντυμένα με ακαλαίσθητα αντρικού τύπου παπούτσια και κοντές κάλτσες chauchettes αν δεν έχω ξεχάσει τα Γαλλικά μου. Η κυρία, ζητάω ταπεινά συγνώμη, η δεσποινίς ως καθηγήτρια μιας από τις πιο πολιτισμένες γλώσσες του κόσμου που τη μίλαγαν πολιτισμένοι άνθρωποι στην μητρόπολη Γαλλία όπως και στις αποικίες της, ως πρώτιστο καθήκον της θεώρησε εκτός από την καλή εκμάθηση των Γαλλικών να μας εισαγάγει και στο savoir vivre, στοιχείο απαραίτητο για τη μετέπειτα πολιτισμένη ζωή μας. Ειρήσθω εν παρόδω ότι δύσκολα μπερδεύαμε το δεσποινίς με το κυρία γιατί εδώ την προσφωνούσαμε στα Γαλλικά κι έτσι το Madame δύσκολα μπερδευόταν με το Mademoiselle. Απαιτούσε λοιπόν μπαίνοντας στην τάξη να εγερθούμε άπαντες και εν χορώ να την προσφωνήσουμε ως ακολούθως: Bonjour mademoiselle (μπονζούρ μαμουαζέλ), εκείνη απαντούσε: bonjour mes enfants, assayez vous (μπονζούρ μεζ ανφαν ασεγε βου) και εμείς πάντα εν χορώ απαντούσαμε: nous nous assayons mademoiselle (νου νουζ ασεγιον μαμουαζέλ) όπως ακριβώς το διαβάζετε. Με τον ευγενικό αυτό χαιρετισμό άλλαζε ο αέρας της τάξης και γινόταν πιο καθωσπρέπει και ευχαριστημένη η δεσποινίς ακόμα πιο ευτυχισμένοι εμείς που σε ελάχιστο χρόνο αποκτούσαμε Ευρωπαϊκό αέρα ξεκίναγε το μάθημα από ένα άσπρο βιβλίο με σκληρό εξώφυλλο, Didier νομίζω, δεν θυμάμαι.
Μας άρεσε η προσφώνηση μας άρεσε να μιλάμε Γαλλικά και σκεφτήκαμε πολλές φορές να υποδεχόμαστε όλους τους καθηγητές με τον ίδιο τρόπο. Παραήμασταν όμως μικροί να ξεκινήσουμε τις δοκιμασίες που θα μας έδιναν την ευκαιρία να μάθουμε τι γλώσσες μιλάνε οι υπόλοιποι καθηγητές μας.
Γαλλικά είχα αρχίσει ένα χρόνο πριν στο παράρτημα του Γαλλικού Ινστιτούτου στην πλατεία Νέας Σμύρνης με μια δασκάλα Γαλλίδα και σε ένα προπαρασκευαστικό τμήμα έμαθα να ακούω και να μιλάω Γαλλικά πολύ καλά. Η Περισοράτη εκτίμησε τις γνώσεις μου και μου έδωσε ένα εικοσάρι που το κουβάλησα σε όσες τάξεις ήμασταν μαζί.
Η καθηγήτρια αυτή ήταν η δεύτερη δεσποινίς του σχολείου μετά την Καραγεώργη. Η τρίτη δεσποινίς που ακολούθησε μας βρήκε και την βρήκαμε στην τρίτη τάξη του Γυμνασίου.

Α.Λ.(Pt19)