ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΡΕΝΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 1964 - 1970

Μια άλλη κατηγορία καθηγητών μας ήταν εκείνοι που ανέλαβαν να μας εντάξουν στον πραγματικό κόσμο, όπως αυτός προσδιορίστηκε από την επιστήμη, σε μακρόκοσμο και μικρόκοσμο. Η κατηγορία αυτή ήταν οι καθηγητές Φυσικής, Χημείας, Γεωγραφίας, Κοσμογραφίας, Γεωλογίας και Ορυκτολογίας, Φυτολογίας, Ζωολογίας, Ανθρωπολογίας, ελπίζω να μην ξέχασα κάτι. Δεσπόζουσα θέση στο πάνθεο των δασκάλων της κατηγορίας αυτής κρατούσε ο Μαλαξιανάκης. Αυτόν και να θέλουμε να τον αφήσουμε τελευταίο δεν μπορούμε μιάς και πορεύτηκε μαζί μας για πέντε ίσως και έξι χρόνια και ταυτιστήκαμε μαζί του όπως ταυτίζονται οι γονείς με τα παιδιά ή αν προτιμάτε οι δεσπότες με το ποίμνιό τους ή οι προπονητές με την ομάδα ή ό,τι άλλο επιθυμεί έκαστος εξ υμών. Στην πρώτη τάξη εκτός από τη φυτολογία και τη ζωολογία κάναμε και γεωγραφία. Νομίζω τα μαθήματα αυτά μας τα έκανε ο Μαλαξιανάκης. Στη δευτέρα γυμνασίου κάναμε γεωγραφία νομίζω μας την έκανε ο Μαλαξιανάκης. Στην τρίτη Γυμνασίου κάναμε γεωγραφία και ανθρωπολογία, νομίζω μας έκανε ο Μαλαξιανάκης, στην τετάρτη κάναμε Φυσική Χημεία Γεωγραφία, νομίζω μας τα έκανε ο Μαλαξιανάκης, στην πέμπτη Φυσική Χημεία μας έκανε σίγουρα ο Μαλαξιανάκης και Ορυκτολογία ένας ανεκδιήγητος καθηγητής ο Χατζόπουλος, στην έκτη μας έκανε Φυσική και Χημεία ο Μαλαξιανάκης και ίσως για λίγο ο Τζάουλ. Έτσι λοιπόν μιας και ασχοληθήκαμε με τους άλλους καθηγητές και εξαντλήσαμε τις κακόπιστες ή καλόπιστες –όπως το πάρει κανείς- περιγραφές μας ήρθε η ώρα να συνομιλήσουμε με το πνεύμα του πιο αγαθού του πιο συμπαθητικού του πιο αστείου, χωρίς να το θέλει, του πιο δικού μας ερυθρόδερμου της φυλής των Απάτσι.

Αντώνης Μαλαξιανάκης.

Το αγαθό πνεύμα της σχολικής μας διαδρομής. Αφού τον εντάξαμε –παρένθεση- όχι βέβαια εμείς αλλά οι παλιότερες τάξεις –κλείνει η παρένθεση- στην Ινδιάνικη αυτή φυλή λόγω του έντονα κόκκινου χρώματος που είχε το δέρμα του, από φυσικού του, καταρχήν εκείνοι που ήξεραν να σχεδιάζουν τον ζωγράφιζαν στον πίνακα με μια κορδέλα στο κεφάλι που συγκρατούσε ένα φτερό. Την εποχή εκείνη όλοι ήμασταν εξοικειωμένοι με τους Ινδιάνους λόγω των πολλών γουέστερν που βλέπαμε και ο καθηγητής μας μπορούσε να ονομαστεί με πολλά περίεργα ονόματα, όπως καθιστό βουβάλι, τρελός σκαντζόχοιρος και πολλά άλλα, κανένα όμως δεν κόλλησε και παρέμεινε μόνο ο φυλετικός προσδιορισμός, μέχρι τέλους. Τώρα που το σκέφτομαι είχε μια ανατομική κατατομή που έφερνε σε Ινδιάνο, ιδιαίτερα στο προφίλ...

Α.Λ.(Pt26)