Στην τάξη λοιπόν που ήμασταν, τα Γαλλικά όπως είπαμε, είχαν χάσει την παλιότερη αίγλη τους μιας και δεν τα παρουσίαζε αξιόλογος παρουσιαστής, απ’ την άλλη υπήρξαν μερικά γεγονότα που λειτούργησαν καταλυτικά στην διαμόρφωση των προϋποθέσεων για τη συνύπαρξη των Γαλλικών με την τάξη. Οι Γαλλομαθείς, μεταξύ των οποίων ο Πανταζάκος, μας άφηνε αδιάφορους το μέλλον των σχέσεων του καθηγητή με την τάξη και επωφεληθήκαμε σημαντικά ασχολούμενοι με άλλα μαθήματα με την μη παρουσία μας στα δρώμενα –παρένθεση- θυμήθηκα τον Πανταζάκο επειδή είχε μία θυελλώδη σχέση με τα Γαλλικά εκτός σχολείου, κάποια στιγμή πρέπει να την ξαναθυμηθούμε – κλείνει η παρένθεση. Τα γεγονότα που λειτούργησαν ανατρεπτικά για τα μέχρι εκείνη τη χρονιά δεδομένα, ήταν η είσοδος στην τάξη συμμαθητών που μετεγγράφηκαν στο σχολείο μας από άλλα σχολεία στα οποία έκαναν Αγγλικά. Μεταξύ αυτών ο φίλος μας ο Γιώργος. Τα πρώτα χρόνια λοιπόν είχε απαλλαγεί απ’ τα Γαλλικά, ερχόταν όμως ταχύτατα η ώρα που θα έπρεπε μετά τη νόμιμη περίοδο χάριτος να ξεκινήσει να μιλάει και να γράφει τη καινούργια αυτή γλώσσα. Η περίοδος προσαρμογής τέλειωσε με το τέλος της πέμπτης τάξης. Η έκτη τον βρήκε μπροστά στην ανάγκη να ασχοληθεί με τα Γαλλικά. Όλοι θαυμάσαμε την εθνικά υπερήφανη στάση του Γιώργου απέναντι στον καθηγητή αυτόν και τη γλώσσα που δίδασκε, που όταν τον σήκωνε για μάθημα, απαντούσε όπως θα απάνταγε κάθε αξιοπρεπής και υπερήφανος Έλλην μαθητής, παραδίνοντας απ΄την μεριά του μαθήματα θάρρους και ευψυχίας:
Ελπίζω στα πρωτεύοντα κύριε……
Έτσι λοιπόν μάθαμε ότι αν είσαι μεγάλος στα πρωτεύοντα αδιαφορείς για τα Γαλλικά, ενώ όσοι ήταν στην κόψη του ξυραφιού ελάχιστα μπορούσαν να ελπίζουν απ’ τα Γαλλικά ακόμη κι αν ήταν μητρική τους γλώσσα. Αυτά λοιπόν ήταν τα ανατρεπτικά που εισήγαγαν στην τάξη μερικοί Αγγλόφωνοι. Και βέβαια άνοιξαν την όρεξη σε πολλούς άλλους συμμαθητές να τολμούν την ίδια περήφανη απάντηση στα Θρησκευτικά ή σε άλλα δευτερεύοντα μαθήματα με διαφορετικά από τα προσδοκώμενα ενίοτε αποτελέσματα.
Τιμή και δόξα στο Γιώργο που έδωσε μαθήματα θάρρους και άνοιξε δρόμους..
Ο καθηγητής αυτός μας συντρόφευσε μέχρι το απολυτήριο και έδειξε πως ήταν ένας άνθρωπος που προσπαθούσε να κάνει όσο καλύτερα γίνεται τη δουλειά του είχε όμως μπροστά του μια τάξη που δεν τον ενθάρρυνε να δώσει το μέγιστο των δυνατοτήτων του. Ήταν ευγενικός και αξιοπρεπής και δεν μας άφησε κακές αναμνήσεις, ακόμη και στο Γιώργο θέλω να πιστεύω. Είχα πάντα μια απορία και ίσως ήρθε η ώρα να την λύσω. Γιώργο τι βαθμό είχες στα Γαλλικά στο απολυτήριο..
Α.Λ.(Pt25)
Ελπίζω στα πρωτεύοντα κύριε……
Έτσι λοιπόν μάθαμε ότι αν είσαι μεγάλος στα πρωτεύοντα αδιαφορείς για τα Γαλλικά, ενώ όσοι ήταν στην κόψη του ξυραφιού ελάχιστα μπορούσαν να ελπίζουν απ’ τα Γαλλικά ακόμη κι αν ήταν μητρική τους γλώσσα. Αυτά λοιπόν ήταν τα ανατρεπτικά που εισήγαγαν στην τάξη μερικοί Αγγλόφωνοι. Και βέβαια άνοιξαν την όρεξη σε πολλούς άλλους συμμαθητές να τολμούν την ίδια περήφανη απάντηση στα Θρησκευτικά ή σε άλλα δευτερεύοντα μαθήματα με διαφορετικά από τα προσδοκώμενα ενίοτε αποτελέσματα.
Τιμή και δόξα στο Γιώργο που έδωσε μαθήματα θάρρους και άνοιξε δρόμους..
Ο καθηγητής αυτός μας συντρόφευσε μέχρι το απολυτήριο και έδειξε πως ήταν ένας άνθρωπος που προσπαθούσε να κάνει όσο καλύτερα γίνεται τη δουλειά του είχε όμως μπροστά του μια τάξη που δεν τον ενθάρρυνε να δώσει το μέγιστο των δυνατοτήτων του. Ήταν ευγενικός και αξιοπρεπής και δεν μας άφησε κακές αναμνήσεις, ακόμη και στο Γιώργο θέλω να πιστεύω. Είχα πάντα μια απορία και ίσως ήρθε η ώρα να την λύσω. Γιώργο τι βαθμό είχες στα Γαλλικά στο απολυτήριο..
Απόστολε
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως έχεις δίκιο για τις αναμνήσεις από τον Κακιούση. Όσο για τον βαθμό μου στα Γαλλικά, θα σε καταπλήξω. ΔΕΚΑΟΚΤΩ!!!!!
Η αλήθεια είναι πως όταν είδα ότι τα Γαλλικά μου θα κατέβαζαν δραματικά τον βαθμό του απολυτηρίου αναγκάστηκα και έκανα ιδιαίτερα στα Γαλλικά. Κάτι τα fast food μαθήματα, κάτι η αυξημένη ικανότητα κυκλοφορίας γνώσεων κατά τη διάρκεια των γραπτών (αντιγραφή) πέτυχα το 18άρι.