Όλες οι χρονιές στη σχολική διαδρομή έβαζαν κάποια καινούργια εμπειρία στην εφηβική μας ζωή και μας έφερναν πιο κοντά μιας και γνωριζόμασταν καλύτερα και αποκτούσαμε ισχυρότερους δεσμούς μέσα από παρόμοιες συνήθειες και γούστα. Όταν διαμορφώθηκαν τα δύο τμήματα στην τετάρτη τάξη το κλασσικό και το πρακτικό, χωρίς να χάσουμε τους δεσμούς με τους συμμαθητές και φίλους που άλλαξαν τμήμα σιγά σιγά αρχίσαμε να δενόμαστε πιο πολύ με εκείνους που θα συνεχίζαμε το σημαντικότερο και πιο δύσκολο κομμάτι της Γυμνασιακής μας ζωής. Η απόφαση σε πιο τμήμα θα πάμε πάρθηκε από τους περισσότερους στη βάση της κατεύθυνσης σπουδών που θα ακολουθούσαμε. Σε αρκετούς το κριτήριο επιλογής ήταν η κακή σχέση με τα Αρχαία (για τους πρακτικούς), ή με τα Μαθηματικά (για τους κλασσικούς). Εμείς λοιπόν που διαλέξαμε το πρακτικό εκτός από την αντιπάθειά μας στα Αρχαία, τα οποία μετά από χρόνια δεν φαίνεται να έφταιγαν τόσο πολύ, σκεφτόμασταν με δέος να κάνουμε και Λατινικά και μάλιστα να δώσουμε εισαγωγικές εξετάσεις στη γλώσσα αυτή. Αποτυχία εγγυημένη. Όλα αυτά τα ισοφάριζε η Φυσική και η Χημεία που δεν ήταν βέβαια Μαθηματικά αλλά είμαστε πιο εξοικειωμένοι όλα τα προηγούμενα χρόνια και μας φαίνονταν λιγότερο Μαθηματικά.
Η τετάρτη ήταν η τάξη προσαρμογής, η πέμπτη η τάξη της δημιουργίας και η τελευταία ήταν η τάξη της ωριμότητας. Στην τετάρτη εκτός από την Καραγιώργη που ήταν η γυμνασιακή μας μοίρα , την είχαμε από τη δευτέρα Γυμνασίου μέχρι τέλος, δεν αποχωριστήκαμε τον Μαλαξιανάκη ενώ περιμέναμε να έχουμε καθηγητή το Τζάουλ, που ήταν το βαρύ πυροβολικό της Φυσικής, συναντηθήκαμε και με τον Κορώνη που ήταν το βαρύ πυροβολικό των Μαθηματικών αφού περάσαμε ένα δοκιμαστικό εξάμηνο με τον Πίπη (κατά κόσμο Ευαγγελινό). Το πάνθεο των καθηγητών συμπλήρωνε ο Κακιούσης στα Γαλλικά, ο Μαρκάτος, ο Μπιας και κάμποσοι άλλοι.
Θα ήθελα να αρχίσω ένα μικρό οδοιπορικό στην εποχή που ξεκινάγαμε το Γυμνάσιο. Τελειώσαμε το δημοτικό το καλοκαίρι του 1964 και ήμασταν η πρώτη χρονιά που δεν δώσαμε εισαγωγικές εξετάσεις για να μπούμε στο Γυμνάσιο. Αυτό ήταν η πρώτη μας ανακούφιση. Αποστασιοποιημένοι από την εποχή εκείνη μας φαίνεται υπερβολικό το άγχος για τις εξετάσεις εισαγωγής στο Γυμνάσιο θυμάμαι όμως ότι ήταν αρκετά έντονο για να το θυμόμαστε τόσα χρόνια μετά. Οι επόμενες εξετάσεις που μας περίμεναν ήταν η εισαγωγικές από το Γυμνάσιο στο Λύκειο με το τέλος της τρίτης Γυμνασίου. Ευτυχώς μόλις τελειώσαμε την τρίτη η εθνοσωτήριος τις κατήργησε προς μεγάλη μας ανακούφιση.
Η πρώτη τάξη του Γυμνασίου μας που ξεκίναγε το φθινόπωρο του 1964, ήταν μια πολυάριθμη τάξη επειδή μάζευε παιδιά από μια τεράστια περιοχή που περιλάμβανε όλο το Νέο Κόσμο , το Κουκάκι τον Αη Γιάννη στη Βουλιαγμένης, το Μετς, την περιοχή Κυνοσάργους ακόμα και από τον Υμηττό, την Ηλιούπολη και την Αργυρούπολη.
Α.Λ. (Pt1)
Η τετάρτη ήταν η τάξη προσαρμογής, η πέμπτη η τάξη της δημιουργίας και η τελευταία ήταν η τάξη της ωριμότητας. Στην τετάρτη εκτός από την Καραγιώργη που ήταν η γυμνασιακή μας μοίρα , την είχαμε από τη δευτέρα Γυμνασίου μέχρι τέλος, δεν αποχωριστήκαμε τον Μαλαξιανάκη ενώ περιμέναμε να έχουμε καθηγητή το Τζάουλ, που ήταν το βαρύ πυροβολικό της Φυσικής, συναντηθήκαμε και με τον Κορώνη που ήταν το βαρύ πυροβολικό των Μαθηματικών αφού περάσαμε ένα δοκιμαστικό εξάμηνο με τον Πίπη (κατά κόσμο Ευαγγελινό). Το πάνθεο των καθηγητών συμπλήρωνε ο Κακιούσης στα Γαλλικά, ο Μαρκάτος, ο Μπιας και κάμποσοι άλλοι.
Θα ήθελα να αρχίσω ένα μικρό οδοιπορικό στην εποχή που ξεκινάγαμε το Γυμνάσιο. Τελειώσαμε το δημοτικό το καλοκαίρι του 1964 και ήμασταν η πρώτη χρονιά που δεν δώσαμε εισαγωγικές εξετάσεις για να μπούμε στο Γυμνάσιο. Αυτό ήταν η πρώτη μας ανακούφιση. Αποστασιοποιημένοι από την εποχή εκείνη μας φαίνεται υπερβολικό το άγχος για τις εξετάσεις εισαγωγής στο Γυμνάσιο θυμάμαι όμως ότι ήταν αρκετά έντονο για να το θυμόμαστε τόσα χρόνια μετά. Οι επόμενες εξετάσεις που μας περίμεναν ήταν η εισαγωγικές από το Γυμνάσιο στο Λύκειο με το τέλος της τρίτης Γυμνασίου. Ευτυχώς μόλις τελειώσαμε την τρίτη η εθνοσωτήριος τις κατήργησε προς μεγάλη μας ανακούφιση.
Η πρώτη τάξη του Γυμνασίου μας που ξεκίναγε το φθινόπωρο του 1964, ήταν μια πολυάριθμη τάξη επειδή μάζευε παιδιά από μια τεράστια περιοχή που περιλάμβανε όλο το Νέο Κόσμο , το Κουκάκι τον Αη Γιάννη στη Βουλιαγμένης, το Μετς, την περιοχή Κυνοσάργους ακόμα και από τον Υμηττό, την Ηλιούπολη και την Αργυρούπολη.
Α.Λ. (Pt1)
Θυμάμαι πως στην Α τάξη είμασταν 70 μαθητές, τρεις - τρεις στο κάθε θρανίο για να ζεσταινόμαστε, γιατί όπως θυμάστε χωρίς θέρμανση κάναμε μάθημα με τα παλτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόστολε
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην έναρξη της 4ης και για μεγάλο χρονικό διάστημα (αν όχι όλη την τάξη), είχαμε φιλόλογο την Βενετσιάνου. Η Καραγιώργη ήρθε αργότερα.
Επίσης τις εξετάσεις από το γυμνάσιο στο λύκειο τις δώσαμε αλλά καταργήθηκαν αμέσως μετά και έτσι ακυρώθηκαν τα αποτελέσματα. (Είμαι σίγουρος γι αυτό γιατί εγώ έδωσα αυτές τις εξετάσεις στο Αγρίνιο και με τη λήξη τους έφυγα για Αθήνα).
Συμφωνω απολυτως με τον Αποστολη για τους λογους που μας οδηγησαν να διαλεξουμε πρακτικο η κλασσικο. Εχει δε δικηο και ο Γιωργος τις εξετασεις τις δωσαμε και μετα ακυρωθηκαν, αλλα εστω και αν ακυρωθηκαν εμενα εκεινες οι εξετασεις μου εδωσαν την δυνατοτητα να περασω απο το ιδιωτικο σχολειο που ημουν εγεγραμμενος στο δημοσιο. Αν θυμαστε εκεινη την εποχη για να περασεις απο το ιδιωτικο στο δημοσιο χρειαζωτανε (πολυ σωστα)να εξεταζωνται οι ενδιαφερομενοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί συμμαθητές δώστε με τα σχόλια τις λεπτομέρειες που θυμόμαστε ο καθένας ωστε να κάνουμε στο τέλος μιά σύνθεση επετειακή. Μην ξεχνάτε ότι τη χρονιά που τρέχει συμπληρώνουμε 40 ναί ΣΑΡΑΝΤΑ χρόνια απ' την αποφοίτησή μας και σαρανταέξη από τότε που ξεκινήσαμε. Με άλλα λόγια και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες κατοχυρώσαμε 40 χρόνια για σύνταξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να αναφερθούμε και στο ιστορικό πλαίσιο των εκπαιδευτικών αλλαγών εκείνης της εποχής θυμίζω τα εξής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν δώσαμε εισαγωγικές για το γυμνάσιο το 1964 γιατί μόλις είχε βγεί η Ενωση Κέντρου/ Γ. Παπανδρέου και έκανε την δωρεάν παιδεια 9χρονη υποχρεωτική (Παπανούτσος γραμματέας του Υπ. Παιδείας). Κατόπιν το 1967, η χούντα του Απριλίου κατήργησε την διαφοροποίηση Γυμνάσιο - Λύκειο και το έκανε εξατάξιο πάλι. Ετσι εκ των υστέρων δεν μέτρησαν οι εξετάσεις για το λύκειο που είχαμε ήδη δώσει. Θυμάμαι πάντως πως είχαν βγει τα αποτελέσματα και δεν είχαν περάσει όλοι.
Βαγγέλης Σπινθάκης