ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ

Λοιπόν αγαπητέ Αποστόλη μετά από τόσα χρόνια δεν ξέρω τι σημασία μπορεί να έχει να γράφονται στο Blog μας ορισμένες εντυπώσεις από το σχολείο αλλά και τις καταστάσεις τις οποίες τότε ζήσαμε, αλλά ας πούμε ότι είναι ένα ημερολόγιο που γράφεται μετά από 40 χρόνια για να διαβάζουν οι νεώτεροι και να κάνουν συγκρίσεις, για αυτό το λόγο σου διηγούμαι τα παρακάτω τα οποία αν νομίζεις ότι υπάρχει ενδιαφέρον μπορείς να τα ανεβάσεις στο Blog. Ήθελα πράγματι να ξέρω αν όλα όσα αισθάνθηκα τότε εγώ τα αισθανθήκατε και εσείς.
Εξιστορώ λοιπόν τις εντυπώσεις μου.
Εν συνόλω η μαθητική μου εποχή ήταν υπέροχη θυμάμαι ότι το πρωί σηκωνόμουν και με μεγάλη χαρά πήγαινα στο σχολείο. Η αιτία της χαράς μου ήταν η συναναστροφή που είχα με τους συμμαθητές μου και με ελάχιστους καθηγητές μας, παρόλα αυτά όμως μου έμειναν ορισμένα κατάλοιπα πιστέψτε με καμιά φορά βλέπω στον ύπνο μου δεν κατάφερα να πάρω το απολυτήριο του Γυμνασίου και πάντα μέσα στον ύπνο μου αναρωτιέμαι: πως είναι δυνατόν να τέλειωσα το Πανεπιστήμιο και να μην έχω το απολυτήριο του Γυμνασίου και με την ερώτηση αυτή ξυπνάω καταϊδρωμένος και ανάβω τσιγάρο. Τόσο μεγάλο άγχος μου είχε δημιουργήσει το «υπέροχο» σχολικό σύστημα εκείνης της εποχής και ορισμένοι καθηγητές μας και πάνω σ’ αυτό διηγούμαι και την ημέρα που πήγα να πάρω το απολυτήριό μου.
Πάω λοιπόν το πρωί να πάρω το απολυτήριο μου και μπαίνοντας στο γραφείο ήταν ο κουλοχέρης με κάνα δυό άλλους καθηγητές που δεν θυμάμαι ποιοι ήταν.
Ο Κουλοχέρης βγάζει από ένα ντοσιέ που ήταν όλα τα απολυτήρια το δικό μου και κρατώντας το στο καλό το χέρι αρχίζει να διαβάζει από μόνος του ενώ εγώ υπέγραφα ότι πήρα το απολυτήριο σε ένα τετράδιο.
Ξαφνικά τον ακούω να λέει στους άλλους καθηγητές που ήταν εκεί: Έχει γίνει λάθος ο Δικόνιμος είχαμε συμφωνήσει να μην του δοθεί διαγωγή κοσμιωτάτη και πάει μέσα και παίρνει ένα βιβλίο που προφανώς για τον καθένα από μας είχανε γράψει τις επιδόσεις μας και από αυτό η γραμματεία έφτιαχνε τα απολυτήρια που τα υπέγραφε ο Γυμνασιάρχης(δεν ξέρω αν ήταν αλήθεια αλλά λέγανε τότε ότι με διαγωγή κοσμία δεν μπορούσες να δώσεις εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο και ότι έκανες μαύρη θητεία στο στρατό και μέχρι σου ήταν δύσκολο να βρεις δουλειά στο Δημόσιο).
Φέρνει λοιπόν ο Κουλοχέρης αυτό το βιβλίο από το γραφείο του Γυμνασιάρχη στο βάθος και ψάχνει να βρει αν η διαγωγή που γραφόταν στο απολυτήριο ήταν σωστή. Εγώ τα έχασα δεν ξέρω γιατί μου ήρθε στο μυαλό ότι χειρότερο μπορείτε να φανταστείτε και αυτός ήταν τόσο σίγουρος πως δεν είχα διαγωγή κοσμιωτάτη που τον πίστεψα. Βλέπω λοιπόν ότι ενώ γύριζε τα φύλλα του βιβλίου να βρει το όνομά μου το απολυτήριο μου ήταν κρεμασμένο από την προσθήκη του χεριού που έλειπε, είχα ήδη υπογράψει ότι το πήρα και μπροστά στο ενδεχόμενο να μου αλλάξει διαγωγή τραβάω από το κουλό του χέρι το χαρτί και την κοπανάω χωρίς να γυρίσω το κεφάλι μου τρέχοντας κάτω από τις σκάλες. Το απολυτήριό μου μεταφρασμένο το έχω καταθέσει στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου όπου έχει μείνει εκεί και εγώ δεν ξέρω τι διάολο διαγωγή μου έχουν βάλει.
Dr. Theodoros Dikonimos Makris