Μετά από διάφορα (μικρολεπτομέρειες που ούτε καν τις θυμάμαι), ξημέρωσε η δεύτερη μέρα της εκδρομής. Ξενυχτισμένοι, αγουροξυπνημένοι γυρνάγαμε στη χώρα της Ζακύνθου. Άλλοι νοίκιασαν ποδήλατα και έκαναν βόλτες άλλοι άραξαν στις καφετέριες, πέρασε η ώρα και αναχωρήσαμε για Ολυμπία.
Εκεί επαναλήφθηκε το γνωστό σκηνικό με τα ξενοδοχεία. Από την Τουριστική Αστυνομία μας στείλανε σε διάφορα ξενοδοχεία. Υπήρχαν 8-10 δωμάτια στο καλύτερο εκείνη την εποχή ξενοδοχείο στη «Νεδα». Φτάνοντας εκεί …. Έκπληξη!!!!!
Στους δύο ορόφους από τους τρεις είχαν καταλύσει τα κορίτσια από τη Φιλαδέλφεια. Χαμός….. Σκοτωμός ποιος θα πάει στα διαθέσιμα δωμάτια. Το σκληρό και επίπονο έργο της επιλογής το ανέλαβε ο Μαλαξιανάκης. Τι να διαλέξει ο φουκαράς. Σαράντα πέντε άτομα έπεσαν επάνω του φωνάζοντας και παρακαλώντας. Οι δεκαέξη τυχεροί ήταν οι συνήθεις ύποπτοι. Αυτοί που υποτίθεται ήταν τα καλά και ήσυχα παιδιά που δεν θα εξέθεταν το καλό όνομα του σχολείου.
Ανεβαίνοντας στα δωμάτια νέα έκπληξη!!!! Σε όλα τα δωμάτια του 3ου ορόφου είχαμε καταλύσει εμείς εκτός από ένα στο οποίο έμεναν τέσσερα κορίτσια.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ !!!!!!
Αυτό που δεν έγινε στη Ζάκυνθο τώρα είχε συνωμοτήσει όλο το σύμπαν για να γίνει στην Ολυμπία.
Άναψαν οι συζητήσεις από μπαλκόνι σε μπαλκόνι. Άλλο καλό νέο. Τα κορίτσια είχαν κανονίσει το βράδυ να κάνουν πάρτυ στο λόμπυ του ξενοδοχείου.
«Πείτε στους καθηγητές σας να πιάσουν φιλίες με τους δικούς μας για να έλθετε και σεις.» μας υπέδειξαν ως πιο πονηρές.
Το νέο διαδόθηκε. Από τις οκτώ το απόγευμα και οι 45 είχαμε πιάσει θέσεις στο λόμπυ του ξενοδοχείου και περιμέναμε. Όταν κατέβηκαν τα κορίτσια χαλασμός. Οι καθηγητές τους να φωνάζουν να φύγουμε, εμείς να αρνούμαστε, ο ξενοδόχος να προσπαθεί να συμβιβάσει τα πράγματα…. Αλαλούμ.
Πάνω στη σύγχυση κάτι πέταξαν οι καθηγητές «δεν θα αφήσουμε τα κορίτσια με τους αλήτες», φουρτούνιασε ο Μαρκάτος, «τα παιδιά μου θα πείτε αλήτες ρε, εγώ που ήμουνα στα ΛΟΚ» κόντεψαν να πιαστούν στα χέρια.
Τελικά επικράτησε η συμβιβαστική λύση να μείνουν μόνον όσα αγόρια ήταν ένοικοι του ξενοδοχείου. Ως δια μαγείας οι υπόλοιποι χάθηκαν. Δεν έφυγαν, κρύφτηκαν στα δωμάτια των υπολοίπων πιστεύοντας ότι αργότερα μέσα στην ανακατωσούρα θα μπορέσουν να χωθούν και αυτοί στο πλήθος.
Αρχίζει το πάρτυ με εμάς παρατεταγμένους στη σκάλα και τα κορίτσια στις πολυθρόνες.
Άλλος καυγάς. «Όταν χορεύουν τα κορίτσια οι δικοί σας δεν θα χορεύουν και αντιστρόφως» επέμεναν οι καθηγητές των κοριτσιών.
Τι να κάνουμε το δεχτήκαμε.
Και εκεί που έδειχναν τα πράγματα να ομαλοποιούνται, άλλο πρόβλημα.
Έρχεται ο ξενοδόχος και λέει ότι στον 1ο όροφο είναι ένας άρρωστος και υποφέρει και θα πρέπει να κάνουμε ησυχία. Σα να προσπαθείς στο λάκκο με τα λιοντάρια να διατηρήσεις αρνί ανέπαφο.
Μετά από λίγο κατεβαίνει ένας έξαλλος φωνάζοντας «θα σας πάω όλους φυλακή! Εγώ είμαι συνταγματάρχης!!» μουδιάσαμε. Εποχή χούντας βλέπετε.
Το πάρτυ διαλύθηκε.
Ανεβαίνουμε στα δωμάτια ελπίζοντας. Όλοι και όλες στα μπαλκόνια. Ξαφνικά στο ακριανό μπαλκόνι προβάλλει ο Μαλαξιανάκης και με τη χαρακτηριστική προφορά του φωνάζει «Βρε παλιοκόριτσα μπείτε μέσα, θα μου χαλάσετε τα παιδιά». Καταστροφή. Η βραδιά τελείωσε άδοξα.
Την άλλη μέρα αναχώρηση για Τρίπολη
Γ.Κ.
Πολύ καλό. Μπράβο μνημονικό!! Τα πρόσωπα στην φωτογραφία, έχετε τα ονόματά όλων?
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαγγέλης Σπινθάκης
Εδώ φίλε Βαγγέλη βλέπεις τον αρχηγό της φυλής των Απάτσι ΜΑΛΑΞΙΑΝΑΚΗ, που τον πλαισιώνουν τα εξής χλωμά πρόσωπα: Κουνενής, Κουλαϊδής, ;, Καπομπασόπουλος, Πανταζάκος, Καλόσακας, Μώτος, Σταυρόπουλος, καθιστοί ο Δημητρόπουλος και ο Πλεξουσάκης
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο το συμβαν δεν το εγνωριζα η αν θελετε δεν το θυμαμαι οπως δεν θυμαμαι που εμεινα εγω στην Ολυμπια η στην Τριπολη. Μπραβο ρε Γιωργο που το θυμηθηκες. Και κατι αλλο ο Σταυροπουλος Αποστολη δεν καθωτανε στο ιδιο θρανιο με τον Λουκοπουλο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν διαλυθεί το πάρτυ αγαπητοί φίλοι αφου είδαμε κι αποείδαμε ότι δεν έχει χορό κι αφού σταμάτησε η μουσική άρχισε να παίζει ο Παπαγιαννίδης κιθάρα υπό την ευμενή ανοχή των καθηγητών μας και τραγουδάγαμε την " Κυραγιώργαινα" και το "Καβάλα στο δελφίνι" τότε άστραψε και βρόντηξε ο συνταγματάρχης δια του ξενοδόχου, σταμάτησε να παίζει ο Παπαγιαννίδης και απογοητευμένοι από την τροπή που πήραν τα γεγονότα με όσο κέφι μας απόμεινε αρχίσαμε να τραγουδάμε ψυθιριστά το "νάτανε το 21" καθισμένοι στις σκάλες που ανέβαζαν στα δωμάτια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μιά προσωπική εμπειρία. Το απόγευμα βγήκαμε βόλτα στην Ολυμπία, επειδή η γκαρνταρόμπα μας ήταν εξαιρετικά φτωχή ο καθένας προσπαθούσε να βελτιώσει την εμφάνισή του εκ των ενόντων. Εγώ μη έχοντας τι άλλο να βάλω πέρασα το πουλόβερ στη μέση και κρεμόταν από πίσω προς τα κάτω. Μόλις με είδε ο Μαλαξιανάκης του δημιούργησε τέτοια εντύπωση έβαλε τα γέλια και μου έλεγε "άλλαξε ο Μανωλιός...". Οσες φορές τον έβλεπα ως φοιτητής να κάνει τον περίπατό του, μέναμε κοντά, έσκαγε στα γέλια σαν θυμόταν το περιστατικό αυτό.
Θόδωρε δεν θυμάμαι με ποιόν καθόταν ο Νίκος θα του στείλω mail να μας ενημερώσει.
Αυτό που με έκπλήξη διαπιστώνω είναι πως τελικά το πρακτικό και το κλασσικό ήσαν δύο διαφορετικοί κόσμοι. Παρέα δεν κάναμε, ούτε μπάλλα παίζαμε μαζί. Αυτό αλλάζει μετά από λίγα (40)χρόνια. Εχει ενδιαφέρον να διαβάζω πως βιώσατε εσείς εκείνη την εποχή. Για μπάλλα πχ πηγαίναμε και εμείς στο τρίγωνο, αλλά θυμάμαι μόνο τους Τσέρτους, τον Χαντά, τον Πίκο, τον Μακρόπουλο, μόνο κλασσικούς. Θυμάμαι όμως πως ο Καπομπασόπουλος έμενε εκεί σε ένα σπίτι με κήπο, αλλά εμείς πηγαίναμε μετά την μπάλλα στο σπίτι του Χαντά στην από δίπλα πολυκατοικία στον 2ο όροφο (χωρίς ασανσέρ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Απόστολε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και πάντα προσεκτικός και σωστός, ξέχασες τον Νίκο τον Μέξη, ανάμεσα Κουλαϊδή και Καπομπασόπουλο.
Γιωργάκη δεν τον ξέχασα απλά δεν τον θυμήθηκα και αρκέστηκα σε ένα ερωτηματικό, η εικόνα του στη φωτογραφία δεν μου θυμίζει σε τίποτε τον καλό μου φίλο Μέξη που στο Α2 δεν είμασταν μαζί διότι το Α2 τέλειωνε στον Μανώλη και μαζί με το Μούτσιο, το Μώτο και όλο το Μ και το Ν, είμασταν μαζί από την Β2 και πάνω. Απολογούμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέχασα φίλε Θόδωρε να σημειώσω, ο Νίκος ο Σταυρόπουλος έστειλε μύνημα δεν θυμάται με ποιόν καθότανε δίπλα, θυμάται όμως ότι μπροστά του καθόταν ο πλοίαρχος που τραγούδαγε περίφημα την "Ελευσίνα" πρέπει να ρωτήσεις τον Παπαγιαννίδη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόστολε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά έχεις δίκηο. Εγώ διαβάζοντας βιαστικά και επιπόλαια δεν πρόσεξα το ερωτηματικό. Mea Culpa.
Γαμωτο και εγω δεν τον θυμηθηκα τον Νικο τον Μεξη μονο τωρα που τον ονομασε ο Γιωργος. Ναι ρε Βαγγελη εχεις δικηο ειμασταν δυο διαφορετικοι κοσμοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή